Kokëmbythi

Dua një ditë të bëhem si Kokëmbythi. Nuk di a do t’ja arrij para moshës së pensionit, por e mira është t’ja dal.

Kokëmbythi nuk është shumë i njohur, por edhe krejt i panjohur nuk është. Dashamirës, i matur në veprime, i gjendur për të gjithë ata , që shkojnë ta takojnë dhe deri diku edhe punëmbaruar. Unë dua t’i ngjaj fizikisht, se e di që në moshë të shtyrë është e vështirë të bëhesh dashamirës, i matur dhe punëmbaruar. Po ‘trupërisht” mundem. Do më duhen rreth 30-40 kile dhjamë e tule. Edhe pse më i shkurtër se unë, Kokëmbythi është tullac po si unë dhe i pëlqen të hajë “bollëkshe”, ashtu si më pëlqen edhe mua.

Unë nuk e kam njohur në fëmijëri dhe nuk e di nëse ka qënë gjithnjë topolak, por në 20 vitet e fundit ai me karakterin e tij të butë dhe rrumbullor, falë edhe “bollëkut”, që solli Ekonomia e Tregut, arriti në formën e sotme, duke u bërë një ‘kokë, këmbë e bythë“ prej të cilës u quajt nga dashamirësit e tij, jo dhe aq me dashamirësi Kokëmbythi. (Në krijimin e figureës rruzullore, mbase kanë dhënë ndihmesën edhe gjymtyrët më të shkurtra se të zakonshmet, por edhe pa to, i kolmi Kokëmbyth do kishte po aq lezet.)

Në bar-in e tij, të cilin pëlqen ta quajë “pab” edhe pse të tjerët e quajnë “kafja”, Kokëmbythi rri i qetë, informohet për ato që ndodhin në kryeqytet e më gjërë. Ata, të cilët nuk e duan(e si mund të ketë njerëz që nuk e duan topolakun, këtë nuk kam arritur kurrë ta kuptoj) thonë, që “kafen” e ka ngritur me rryshfetet e marra kur ishte nëpunës i lartë, por unë këtë nuk mund ta besoj, se ai është krejt rrumbu-ëngjëllor. Ka të tjerë, që e quajnë sekser të së Majtës, por po njëlloj e kanë sulmuar, kur ishte në pushtet e Djathta ndaj unë nuk e quaj edhe këtë një shpifje të ulët, e cila do të tërheqë në baltë, një njeri, që i ngjan derrkucit të moshuar, por nuk ka aspak të bëjë me llumin e korrupsionit.

Sa thjeshtë vishet Kokëmbythi!

Një bluzë të gjerë pambuku ngjyrë portokalli dhe një palë xhinse me tiranta, të cilat nuk mund t’i quajmë kominoshe, por thjesht ovrolle, për të nderuar shqipërimin , që i ishte bërë në fillim të shekullit të kaluar, atyre që në vendet anglishtfolëse i quajnë “overall”. E si mund të jetë I korruptuar një njeri , që mban ovrolle?!

I vetmi luks në gjithë figurën e tij është I-phone I5s.E ka patur dobësi fjalën e fundit të teknologjisë së komunikimit, por kjo është një tjetër dëshmi e fortë e dashurisë, që ka për njerëzit. Ai rri në vendin e tij të zakonshëm, në qoshen e bar-it, prej nga shihet hyrja, prêt njerëz në tavolinën e tij dhe më pas telefonon ose dërgon sms-e. Si mund ta mendosh ndryshe një ëngjëll në një paradis modern? I kolmë, i butë, i dashur ,me ovrolle dhe I5s në dorë. Nuk ke përse të bredhësh zyrave, të cilat nuk i gjen dot hapur as gjatë ditës e jo më pas në orët e mbrëmjes, kur mund të shkosh në pab “Epikyri”(të padijshmit e quajnë kafja) e Kokëmbythit.

“Nëse hall  ti ke

Dhe gjumë s’të bën syri

Mos prit më me nge

Shko tek “Epikyri”

I kënduari në këngë , që në gjallje, i dobishmi, i parrezikshmi, i gjithëgjenduri, i rrumbullti deri dhimbje, ky është njeriu të cilit dua t’i shëmbëllej një ditë.

Le të më thërresin edhe mua –Kokëmbythi!