Unë mbeta i varur qiejve,
Kapur pas një ndenjësje të ngushtë.
Idea për t’i ikur frikës,
Për t’u pastruar reve,
Për të gjetur të fshehurat parajsa
Për të mos mbetur në të poshtmen luftë.
Me sytë e mbyllur diçka pres,
Ndoshta një lajmërim hyjnor.
Zëri monoton i pilotit përsërit
Se do vonojmë të ulemi,
Nuk ka pse të shqetësohemi,
Gjithshka është nën kontroll.
Nuk më bëhet vonë në mbetem reve,
A nëse toka më zhduket nga sytë,
Urrej zërin e bezdisshëm altoparlanteve,
Ndërsa rri varur qiejve,
Kapur pas një ndënjësje të ngushtë.
No comments:
Post a Comment