"Un po' di piu"

Shiu bie shtruar

Si një zukatje përzjehet me tingujt

Që prej diku larg vijnë.

Njëlloj me një violonçel që qan zëmbytur,

Të prehem nuk më le,

Mes të përdredhurave të linjta

Ku jam futur.

Pushoje të lutem shi ofshamën!

Dua ëndrrave të endem,

Atje ku e puth dhe e prek,

Pa violonçel i këndoj dhe pse jam në gjumë,

“Të dua më shumë se vera,

Se buka,

                Se lirishtet,

                                Se buzëqeshjet,

Edhe se lojrat të dua më shumë.