Per ata që janë të zhgënjyer nga SHBA pas goditjes ndaj Berishës

Sigurisht që jo të gjithë shqiptarët Brenda dhe jashtë vendit janë entusiazmuar (si unë) me vendimin e Departamentit të Shtetit për të konsideruar Berishën “non grata”. E kuptueshme për çdo shoqëri të zhvilluar ose jo. Jo të gjithë shqiptarët u entusiazmuan edhe kur u rrëzuan shtatoret e Enver Hoxhës. Edhe pse mund të duket absurde, ka pasur njerëz që për shumë arsye ndjejnë keqardhje kur rrëzohen apo përdhosen politikanët dhe udhëheqësit zullumqarë.

Rrëzimi i shtatoreve të Hoxhës shënonte “vrasjen e frikës”, ndarjen të paktën në dukje me periudhën Diktatoriale dhe rrjeshtimin edhe të shoqërive shqiptare me shoqëritë e tjera europiane. Që prej asaj dite shumë pak ngjarje të tjera mund të barazoheshin me atë ngjarje. Dyshimi ndaj qeveritarëve nisi të shtohej dita ditës, sepse njerëzit panë se thuajse nuk kishte mes tyre politikanë, që prireshin ta shpinin vendin në një rradhë me demokracitë e përparuara. Mund të thuhet se nuk kishte si të ndodhte ndryshe, se pasurimi i shpejtë ishte shumë tundues, se nuk kishte klasë të pasur, se nuk kishte traditë në hartim ligjesh, qeverisje dhe administrim demokratik, por ajo që është e rëndësishme është fakti se Shqipëria për 30 vjet u qeveris nga hajdutë arrogantë. E njëjta qeverisje po vazhdon dhe do vazhdojë edhe për disa vjet.

Reformën, të cilën nuk ishte në gjendje ta bënte shoqëria shqiptare (largimin e klasës politike të korruptuar) po e bëjnë për fatin tonë të mirë të huajt, ku kryeson SHBA. Të huajt janë të mirinformuar se ç’ndodh në Shqipëri jo vetëm ng ashërbimet e tyre informative, por dhe se të gjithë politikanët shqiptarë, e kanë “zbrazur thesin” me informacione për kundërshtarët në Ambasadën Amerikane në Tiranë. Eshtë një dukuri 30 vjeçare. Korrupsioni dhe përzjerja e politikanëve kryesorë shqiptarë është e mirëdokumentuar për Amerikën dhe Europën e Bashkuar.

Mund të pyetet me të drejtë, përse amerikanët nuk e bënë vite më parë këtë lëvizje. Unë nuk e di përgjigjen e plotë, por një nga arsyet mund të ketë qënë mungesa e një njeriu të besueshëm brenda të djathtës shqiptare. Arsye tjetër mund të ketë qënë që amerikanët prisnin përmbysjen e Berishës nga partia e tij, e cila duhet të kishte ndodhur qysh më 1997-ën, por nuk u arrit për shkak të të ashtuquajturve “qëndrestarë“, të cilët nuk donin të shihnin se ç’monstër ishte Berisha për vendin. Që të ndodhte nga brenda ishte gjëja më e natyrshme dhe e duhur, por duke parë se kjo nuk kishte për të ndodhur ndonjëherë, amerikanët filluan të luanin kartën e fundit “non grata” (duke nisur me Llallën) dhe tashmë e ngritën në nivelin më të lartë me Berishën. Kuptohet që Meta e Kryemadhi janë tani karta të djegura dhe shpallja e tyre “non grata” do ndodhë jo shumë më pas se skadimi i mandatit të Presidentit. Përmbysja filloi!

Po pse ata që janë dëshpëruar për Berishën dhe besojnë në teoritë komplotiste të Kabalës, komunizmit të Biden dhe Sorros, në të tjera skenare greko-sërbe, duhet të qetësohen në rast se nuk gëzohen dot. Për shqiptarët çdo lajm për demaskimin e një politikani të rëndësishëm është lajm i mirë. Eshtë tërësisht i gabuar edhe qëndrimi i Fatos Lubonjës, se me goditjen që mori Berisha ndihmohet forcimi i regjimit të Ramës, që do gëzojë një pushtet të pakufizuar në çdo shtyllë të shtetit. Më shumë se ndëshkim ndaj Berishës, veprimi i Departamentit të Shtetit tregon se amerikanët e kanë humbur durimin me foshnjërinë e opinionit publik shqiptar dhe po i thonë: “Po përpiqemi të t’i ngremë ne poturet e mbushura, të cilat nuk je në gjendje t’i ngresh vetë!”

Ndaj ata, të cilit prisnin që korrupsioni  Ramës të “dërrmohej” duke votuar për të “pakorruptuarit” Berisha, Meta, Kryemadhi dhe Basha, duhet të lexojnë mirë mesazhin amerikan “demokracinë duhet ta ndërtoni jo duke llomotitur kafeneve”. Edhe ata që thonë që pse nuk u bë më 1997, pas Gërdecit apo pas 21 Janarit duhet të kuptojnë, që për moshkelje të parimeve demokratike dhe për t’i dhënë mundësi popullit ta ndëshkonte me votë, amerikanët nuk u shprehën hapur, apo më keq të shpallnin “non grata” një kryeministër të zgjedhur nga populli. Protesta gjoja paqësore kundër korrupsionit të Metës më 21 janar ishte e dhunshme dhe e krijuar si përpjekje për të rrëzuar qeverinë. Pak a shumë e ngjashme me 6 janarin e këtij viti në Amerikë. Dhe zyrtarisht amerikanët nuk kanë përkrahur kurrë një ndryshim të regjimit me dhunë, sidomos në vende ku interesat për të mbajtur një krah nuk janë thelbësore për shtetin amerikan. Situatat që mund të përmendin me të drejtë kundërshtarët e këtij argumenti për puçet në Kili dhe në Amerikën Latine, kanë të bëjnë edhe me kohë të tjera dhe me situata të tjera ndaj nuk mund të krahasohen me rastet tona.

Eshtë për të qeshur se si janë kthyer në Shqipëri në proamerikanë edhe komunistët fanatikë dhe sip o kthehen në antiamerikanë ata që gjithë jetën e tyre prisnin shpëtimin nga Amerika. Kjo vjen nga që “tifozllëku” jonë politik nuk është proamerikan dhe proeuropian apo antiameriakn dhe antieuropian. Eshtë një “tifozllëk” idiot proPS dhe proPD edhe pse shumica e njerëzve, që nuk kanë interesa të drejtpërdrejta kanë vuajtur nga qeverisjet e të dy palëve.

Edi Rama, Sali Berisha dhe Ilir Meta nuk janë as të majtë dhe as të djathtë! Janë hajdutë!

Ndaj edhe nëse nuk ndëshkohen njëkohësisht, edhe nëse nuk ndëshkohet hajduti më i madh është mirë për të gjitë shqiptarët. Edhe pse do jetë edhe 4 vite të tjera në fuqi, Rama do jetë i trembur dhe do mendojë për daljen pa “u djegur” nga politika. Amerikanët e dinë mirë se kush është ortaku i atyre që kanë shpallur “non grata” si Tom Doshi, Vangjush Dako apo Saimir Tahiri.

Dhe nëse shqiptarët kanë kuptuar mesazhin tjetër të rëndësishëm që është “godit korrupsionin duke nisur nga vetja” duhet të nisin ta bëjnë menjëherë për hir të vetes dhe fëmijëve të tyre.