Të ndjek,
Në këtë spirale stërmadhe të ndjek…
Kthinat janë të lakuara,
Po njëlloj si udhët e panumurta të qumështit;
Nuk lëndohesh
Edhe kur gjymtyrët përpjek
Në të ultën pengesë drejt vorbullit.
Dua të kap kindin e tëndit petk
Ndërsa drejt dritës ti ngrihesh nxitimthi;
Ngjyrat e Renuarit, e Monesë të prek,
E më tej
Dy të prerat e mprehta të Sezanit,
Të hap rrëmbimthi.
Dikur të njëjtën gjë
Padyshim dhe Frenk Lloid e ka bërë
Më pas ka patur të magjishmin ndriçim,
Na dha rrugën,
Më prurii tek ti,
Tej kjo Aveny solli universin e tërë!
No comments:
Post a Comment