“Pse nuk shkruan më vargje?”
Ti pyete ndërsa më kishe qafuar
Dhe gjoksi jot i bukur
Ndeshte kraharorin tim.
“Ashtu si më fute ti në magje,
Parnasit të mjegulluar
Dua të të shpie
Të gjesh frymëzim”
Unë heshta një çast të vetëm
Me trupin turbulluar
Nga e ëmbla ngrohtësi
Që gjoksi jot aq shumë mban.
Më pas u belba i hutuar:
“Të dua,
Të
puth,
Bëjmë
dashuri…
Dhe skuq dy vezë në tigan.”
No comments:
Post a Comment