Këtë parrullë nuk e kisha dëgjuar prej kohësh, ndoshta që në
vitet ’60, kur filluan të luftoheshin fejesat në djep, ato me diferencë të
madhe moshe dhe poligamia. Duket që pas 50 vjetësh, familja që doli e ndryshuar
pas asaj lëvizjeje, është përsëri në rrezik në atdhe dhe ndoshta edhe në gjithë
Europën e Bashkuar.
Shoqëria shqiptare gjatë Diktaturës nuk ishte një shoqëri
normale, ku gjërat rridhnin natyrshëm në varësi të ligjeve ekonomike dhe faktorëve
të tjerë antropologjikë, fetarë, klimaterikë, të traditës etj. Rregullat në
shoqëri përgjithësisht imponoheshin nga një grusht njerëzish, të Kupolës udhëheqëse,
ku kuptohet fjalën e fundit e kishte vetë sho Enver. Ndaj dhe familja shqiptare
nuk ishte në një hap me familjen të themi në Europën Veriore dhe perëndimore,
por edhe me vendet më të zhvilluara ballkanike. Kushtet ekonomike e të
strehimit si dhe tradita e familjeve patriarkale, kishte sjellë edhe forma të çuditshme
familjesh, si ato me shumë kurorë, ku çiftet edhe pse nuk punonin në të njëjtën
njësi ekonomike, kontribuonin me “kuotë“ për shpenzimet e përditshme e
kryesisht për ushqimin. E kam fjalën për qytetet se në fshatra kishte edhe
forma të tjera më të vjetra të familjes, ndonjëherë aq antike sa të kujtonin
komunitetin primitiv.
Tani, në Atdhe, gjen kryesisht familje të përbëra nga
prindrit dhe fëmijët e tyre. Më të rralla janë familjet ku çifti nuk është
lidhur në martesë sipas ligjit, por bashkëjeton dhe mund të ketë ose jo fëmijë.
Nuk besoj se ka familje me dy prindër gay dhe fëmijë të adoptuar, sepse akoma në
Shqipëri nuk lejohen martesa të tilla.
Po nga se rrezikohet familja shqiptare, që sot, në Ditën Ndërkombëtare
të Familjes, kishte shqetësuar disa baballarë e gjyshër, që kishin marrë mundin
të shkruanin shqetësimet e tyre?
Divorci- Nuk di nëse
ka ende në shqipëri njerëz me dy para mend e ca shkollë, që ta quajnë divorcin
një nga plagët e shoqërisë, që trondit familjen dhe si rrjedhojë edhe themelet
e shoqërisë. Eshtë një e drejtë e njerëzve e fituar dekada më parë dhe edhe nëse
numuri i divoeceve sa vjen e shtohet dhe nuk është për të duartrokitur, përsëri
as martesat dhe as krijimi i familjeve të reja nuk është kufizuar.
Tradhëtitë bashkëshortore-
flitet që në atdhe ka një rritje të marëdhënieve jashtëmartesore, gjë që
sjell ose rritjen e divorceve, por edhe krijimin e atyre “martesave të hapura”,
ku partnerët janë të ndërgjegjshëm për marëdhëniet jashtëmartesore të njeri-
tjetrit. Po pse ndodh kjo? A është një fenomen i shoqërisë së sotme shqiptare që
ka keqkuptuar lirinë apo ka ekzistuar edhe në kohën e Diktaturës? Unë mendoj, që
problem i “shthurrjes morale”, që dikur i atribuohej “ndikimeve borgjeze dhe
revizioniste” më shumë se me lirinë ka të bëjë me gjendjen ekonomike dhe korrupsionin
në Shqipëri. Një fenomen i tillë ka ekzistuar edhe në kohën e diktaturës e
sidomos në fshatra, ku jeta ishte më e vështirë dhe puna më e rëndë. Besoj se të
gjithë e kujtojnë një anekdotë rreth një mbledhjeje të fshehtë të grave të
fshatit, ku diskutonin se me ke ju lejohej të flinin. Votat e plota i mori
brigadieri se shënonte ditën e punës dhe të vinte në një punë më të lehtë, më
pas kryeagronomi dhe kryetari kooperativës po për të njëjtat arsye. I vetmi që
nuk mori vota ishte bashkëshorti. Ndaj le të vemë gishtin në plaga dhe para se
të shkruajmë për prishjen e familjes, të shkruajmë për njerëzit në krye të
vendit, që kanë zhytyr Shqipërinë në një llum ekonomik dhe moral.
Rritja e numurit të
homoseksualëve- E vura edhe këtë me hamendje si një nga “rreziqet”, që
shohin mbrojtësit e flakët të familjes. Vetë kam bindjen, që përqindja e
homoseksualëve në 100 vitet e fundit në botë është rritur dhe jo për shkak të
rritjes së lirive. E kam një bindje të paprovuar, por që nuk ndryshon gjë në
opinionin tim rreth raportit homoseksualë-familje. Eshtë e çuditshme që edhe
ata, nuk kundërshtojnë idenë e familjes, por janë shumica e tyre pikërisht për
të. Duan të jetojnë nën një strehë me partnerin e tyre dhe një pjesë kërkon të
martohet e të fitojë të drejtat që ju jep ligji, bile të adoptojë edhe fëmijë.
Shpesh, rreth kësaj të fundit, kundërshtarët komentojnë se si do ndjehen fëmijët
që kanë dy baballarë apo dy nëna në familje. Unë nuk e di se si, por e di që do
rriten më mirë se në një jetimore nga ato të famshmet e dekadave të shkuara në
Shqipëri apo të sotmet në Afrikë dhe Azi.
Atëhere më thoni ju lutem nga se rrezikohet familja në Shqipëri?
Apo nga thëniet që kemi dëgjuar që kur jemi pjellë “u prish bota”, “humbi rrespekti”,
“pleqtë si dëgjon njeri”, “fëmijët e sotëm janë të pacipë“, “s’ka më dashuri si
qëmoti” etj etj.
Ju lutem më thoni o mbrojtës të Shenjtërisë së Familjes!
Atëhere do më kini edhe mua pas t’ju hyjmë me kërbaç imoralëve,homoseksualëve
dhe të rinjve hipi!
No comments:
Post a Comment