Në kodrën e pushtetit
Mund të ngjitesh pa gulçuar
Si vizitor,
Duke kapërcyer mbi të pastrehët,
Lëkurëkuqët e gënjyer
Adoleshentët e droguar,
Në çdo or’.
Stemat e fuqisë gdhendur në gur
Dhe një aradhë kokash në bronx,
Mbrojtës të së drejtës për të sunduar,
Kapardisur.
Dy gra të drojtura
Që pëshpërisin fjalë të pakuptueshme
Të një gjuhe që veshi kurrë s’ka dëgjuar
Me sy ndjekin autobuzin
E posanisur.
Pranë pallatit të ligjeve
Toka gërmohet si për të arritur në ferr,
Diçka e madhe ka për të ndodhur
Ose do fshihet.
Lavditë nuk më lenë mbresa,
As flamujt në majë a gjysëm shtize
Më mallëngjejnë fytyrat e njerëzve të lodhur
Të tatëpjetën e kodrës marr,
Më nuk më rrihet.
No comments:
Post a Comment