Qarkullon një gënjeshtër e sajuar mirë, që Trump është Presidenti më paqësor amerikan dhe që nuk ka nisur asnjë luftë prandaj dhe po e luftojnë jo vetëm demokratët (luftënxitës), por sidomos “deep state”. E besojnë edhe njerëz me mend dhe të informuar mirë.
Po si është e vërteta?
Në 70 vitet e fundit, të gjithë kandidatët për presidentë
amerikanë , kanë konkuruar në garën presidenciale duke pretenduar se janë kundër
çdo lufte dhe për paqen në botë. E megjithatë Amerika është përfshirë, ose ka
filluar shumë të tilla duke nisur me atë të Koresë, Vietnamit, Laosit, Gjirit
Persik, Sërbisë, Afganistanit, Irakut dhe Sirisë. Dora e SHBA ka qënë edhe në
shumë ndërluftime mes shteteve dhe etnive, si dhe në luftrat civile brenda vendeve.
Pas asaj të Vietnamit, lufta me më pak përkrahje në botë ka
qënë ajo e Irakut e nisur nga Bush Dabëlljuja dhe klani i tij. Nuk kishte se si
mos dënohej nga gjithë kandidatët për presidentë , në zgjedhjet e 2008, 2012
dhe 2016. Në këtë drejtim Trump nuk shtonte asgjë të re. Tërheqja përfundimtare
e trupave edhe nga Iraku dhe nga Afganistani kërkohej nga i gjithë opinion
amerikan.
Por edhe pse Trump nuk nisi ndonjë luftë të re, kjo nuk e bën
aspak paqedashës. Ai jo vetëm është nxitës dhe përçarës në arenën
ndërkombëtare, por është Presidenti, që po nxit më shumë se cilido tjetër garën
e armatimeve. Buxheti për shpenzime ushtarake nuk ka qënë kurrë kaq i lartë në
përqindje, sa në kohën e tij. Hapur ai I bëri presion vendeve të NATO-s për të
rritur shpenzimet ushtarake, që nënkupton më shumë blerje armatimesh nga
industria e luftës në Amerikë. Të gjithë bizneset e lidhura me armët e vogla e
të mëdha(tradicionalisht prorepublikane) e kanë Trump beniaminin e tyre.
Dhe nëse prodhohen më
shumë armë, tanke, aeroplanë luftarakë, nëndetse ato do përdoren një ditë. Në
të kundërt fabrikat e armëve do nisin të falimentojnë dhe në Amerikë asnjë
biznes nuk ndjeu një rrezik të tillë gjatë viteve të “paqedashësit” Trump. Në të
kundërt, aksionet e industrisë së armatimeve janë më lart sot se në çdo kohë
tjetër.
Po a ka një kontradiktë midis veprimeve të tij dhe asaj që
qarkullon për raportin e Trump me luftën në përgjithësi dhe me rolin, që duhet
të luajë Amerika në botë?
Ekziston kjo kontradiktë, pikërisht se Trump ka qënë
Presidenti më kontradiktor dhe më i paparashikueshëm i 100 viteve të fundit.
Bile të qënit i paparashikushëm në arenën ndërkombëtare ai e quante si “cilësi
të shkëlqyer” të vetes, se mund t’i zinte “në befasi “ kundërshtarët! Ishte
thjesht ideja e një amatori, që ngatërron politikën e jashtme me të bërit
biznes me pasuritë e patundshme. Amerika , të paktën që prej mbarimit të Luftës
së Dytë, ka pasur një politikë të jashtme të përcaktuar qartë, që ka ndryshuar
shumë pak, kur janë ndruar administratat. Me besimin e patundur në aftësitë e
tij “transaksionale”, Trump zuri në befasi vetëm aleatët e Amerikës dhe jo
armiqtë e saj. Me përjashtim të angazhimit ushtarak në Siri kundër Kalifatit të
ISIS, politika e jashtme e administratës së tij dështoi ose nuk u bëri asnjë shuarje
konflikti në botë.
Këshut ndodhi me konfliktin Arabi Saudite – Jemen, me sulmet
e Turqisë kundër kurdëve, me konfliktin e Krimesë dhe të tjera vatra zjarri në
botë. U zvogëlua në botë roli i NATO-s dhe u rrit ai i Rusisë, Kinës, Turqisë
dhe Izraelit. Edhe pse këta dy të fundit janë aleatë të Amerikës, politikat e
tyre të jashtme kanë qënë në kundërshtim me politikat europiane dhe ato
tradicionale amerikane. Duke shtuar këtu edhe rritjen e buxheteve të luftës në
të gjitha vendet kryesore në botë gjatë viteve të Trump, mund të thuhet pa frikë,
se “erërat e luftrave” po ndjeheshin këto kohë më shumë se kurrë.
Politikat “Amerika mbi çdo gjë“ ashtu sikundër famëkeqja “Deutchland
uber alles” sjellin vetëm luftra shkatërrimtare për Njerëzimin!
Për fat të mirë “The Donald” është larg, shumë larg një
rikthimi në Shtëpinë e Bardhë!
No comments:
Post a Comment