Muza e shitur
O Muzë e zemrës, pallatesh dashuruar,
Do gjesh dot Janarit, kur netësh akulluar,
Era e Veriut fryn si e shkalluar,
Pak prush për të ngrohur, këmbët drunjëzuar?
A mund të fundit rreze, grilash depërtuar,
Supet t’i ringrohin, gjoksin drithëruar?
Pallati jot i zbrazët, si kuleta e shpuar,
Dot do ketë sërish tavanet e praruar?
Të përmbrëmshen darkë, në tryezë për t’shtruar,
Si djali i altarit, që temjanicën luan,
Te Deum* fort këndon
Ose si i urituri, arlekini plak,
Qesh dhe thith lotin, që buzëve i qaset,
Që të shpërthejë hareja, vulgu të gajaset.
No comments:
Post a Comment