Shqipërisë i duhen misionarë

Ndoshta jo vetëm Shqipërisë. Të gjithë vendeve të ish-Lindjes, që po kalben çdo ditë e më tepër nga materializmi i pakufi, dëshira për të imituar Perëndimin, të cilin nuk e njohin, nga urrejtja mes brezave, mes klasave të posakrijuara, nga zvetënimi moral.

Para disa orës u mbyll në Tiranë shfaqja e madhe e vizitës së Papës. Edhe pse më i thjeshti mes papëve të fundit dhe me prirje për të udhëhequr një Kishë të Varfër, Papa mbetet kreu i një Instituti, që shpenzon, që është i përfshirë në tratativa diplomatike, kryen transaksione financiare mes të cilave edhe të dyshimta dhe shumë veprime të tjera normale për një shtet, por jo për një institucion shpirtëror.

Sigurisht, që udhëtimi i papës në Shqipëri nuk kishte si t’i ngasonte atij të Shën Palit 2000 vjet më parë. Qindramijra Euro të shpenzuara nga Vatikani dhe disa herë më tepër nga taksat e shqiptarëve xhepshpuar. Mijra policë dhe punonjës së shërbimeve të fshehta u paguan sot jashtë orarit, shumë shpenzime për të rinovuar sheshin Nënë Tereza dhe ngritjen a Altarit njëpërdorimsh dhe deri në bojë jeshile për të lyer barin dhe gëmushat e tharra.

Po ç’fituan të rinjtë shqiptarë nga kjo vizitë dhe predikimi i Papës? U emocionuan? Do ngrihen nesër në mëngjes dhe do shkojnë spitaleve të ndihmojnë njerëzit , që vuajnë? Do ngrihen në mënyrë paqësore t’I kundërvihen kalbësisrës morale, që ka pushtuar vendin?

Kam shumë frikë se JO!

Të tilla shfaqje luksoze bëjnë efekt ne një grusht të rinjsh, ose në ne, brezin e mykur, të mësuar të recitojmë “shqiponjat fluturojnë lart” të thënë dikur për Partinë e tani për të tjerë udhëheqës.

Të tilla shfaqje kanë rëndësi për një grup politikanësh të korruptuar, që të tregojnë se po sjellin Europën dita ditës dhe për damat e tyre, që kishin hedhur sot edhe nga një raso të zezë në kokë.

Tek të rinjtë nuk mund të zerë vend retorika nga podium luksoze dhe makina të rrethuara nga 20 bodigardë.

Ata, të cilët mund të kenë efekt, janë njerëzit e përkushtuar, fetarë ose jo, që vuajnë për të ndihmuar të tjerët, që sjellin mesazhet e dashurisë dhe përuljes nëpërmjet shembullit të tyre të gjallë, të larguar nga zhurrma dhe fanfarat.

Askush nuk do dilte sot ne shesh nëse në Tiranë vinte Xhino Strada, sepse janë shumë pak që e njohin dhe më pak akoma ata, që i vlerësojnë punën. Eshte një mjek kardiolog Italian, që ka dhjetra vjet që shpëton pa shpërblim me qindra të sëmurë afrikanë në Afrikë.

Të tillë njerëz duhen ftuar në Shqipëri të flasin universiteteve dhe shkollave të mesme, për të treguar, që jeta është e bukur edhe kur jeton me pak dhe e ndan me të tjerët.

Por me njerëz si Strada e të tjerë si ai është e vështirë të bësh Show!

Me bar të lyer, flamuj e banderola dhe shqiponja, që fluturojnë lart!