Rombikët (Fundi i Kreut 14 “X të thyera)

(vijim)

Sklifteri  priste lajme nga Amsterdami. Ato po vonoheshin. Ishte kjo arsyeja, që fshihej në telefonatën ndaj mësuesit të muzikës. Askush nuk kishte folur rreth një marëdhënie tregu midis “skifterit S” dhe pronarit të “Dy këndezave”. Dyshonte se mësuesi i kishte rënë në erë misioni i largët në Vendet e Ulta. Thesari i Rombikëve ishte zhdukur i gjithi pikërisht, kur i jati i mësuesit kishte qënë Sklifter. Shpjegimet, që ai kishte dhënë kishin qënë të besueshme, se pesë muaj më vonë e kishin arrestuar për “Agjitacion dhe Propagandë“. Por edhe pas ndrimit të sistemit nuk ishte gjetur asnjë dokument rreth objekteve të thesarit. Dikush, shumë i fuqishëm, ishte kujdesur të zhdukej çdo gjurmë, ose thesari nuk ishte zbuluar kurrë dhe i jati i mësuesit e kishte shitur pjesë pjesë. E kush mund ta dinte tjetër , që origjinali i flamurit bashkë me dokumentin e shpalljes së Principatës kishte përfunduar në Amsterdam.

Nxorri edhe një herë nga sirtari i tryezës së punës kopjen e proces-verbalit të pyetjes në hetuesi të Dhimitër Menkut, babait të mësuesit, si për të gjetur diçka brenda tij, nënkuptimeve të pyetjeve dhe hezitimeve në përgjigje. E kishte lexuar me dhjetra herë.

“……

Pyetje: Ju i pandehur, kini bërë biseda kundër pushtetit popullor. Mund të na thoni ç’ju ka shtyrë dhe me kë i kini bërë?

Përgjigje: Nuk është e vërtetë shoku hetues, që kam folur kundër pushtetit popullor. Në punë mund të kem thënë, që norma është e lartë dhe në moshën time nuk e arrij dot, po kaq.

Pyetje: Kujt ja kini thënë dhe a jini munduar të krijoni me ta organizatë?

Përgjigje:..po Dëfrim Tekut dhe Vepror Latijes. Me ata punoj bashkë.

Pyetje: Kur ju k ethënë për t’i afruar në organizatë?

Përgjigje: C’organizatë? S’kemi folur për organizatë.

Pyetje: Kemi dëshmi se ke hedhur idenë për organizatë. Përse kini organizuar me ta të Premten e Paçeve? Ishte ky hapi i parë?

Përgjigje: Jo ka rastisur, që kemi ngrënë të tre mëngjes në gjelltore “Miqësia”. Pastaj kemi thënë me shaka e Premtja e Paçeve.

………”

“Hetuesi ka qënë kaqol”mendoi Sklifteri”këtu kishte mundësi ta shtrëngonte më shumë, por nuk e ka bërë. Nuk ka kuptuar simbolikën e emrit të gjelltores dhe të së Premtes. Ka qënë krejtësisht injorant në lëmin e organizatave të fshehta. Duhet të kishte këmbëngulur në këto pika nëse donte të arrinte në thesari.”

Prijësi vjetor i rombikëve, kishte nisur të dyshonte tek mësuesi i muzikës, kur ishin kapur trafikantët e violinës Guarnieri të vitit 1744. Ishte violina e fundit, që kishte dalë nga duart e Guarneri Le Gesu dhe në treg duhet të kishte një vlerë astronomike. Ishte folur se arkitekt Konela veç violinës kishte lënë edhe plot objekte të tjera antike me shumë vlerë. Arkitekti kishte qënë shok fëmijërie me Dhimitër Menkun dhe miqësinë e kishin ruajtur të fortë edhe kur Dhimitri ishte një artizan rrogozësh në Ndërmarjen e Prodhimeve të Ndryshme.

C’kishte tjetër me vlerë në arkivën e arkitekt Konelës dhe pse violina e famshme do trafikohej në Amsterdam?

Këto dy pyetje e mundonin Sklifterin dhe fijet, që dilnin prej tyre e shpinin vetëm drejt banesës të Skifterit S.