Kokëdhima në mes të Ballkanasit dhe Skandinavit

“Jam shumë skandinav për këtë vend”, ka thënë në një intervistë menjëherë pas zgjedhjeve kryeministri Rama.

“Jam shumë milioner për këtë vend”, ka qënë një deklaratë e përsëritur e Kokëdhimës në një rubrikë të para disa viteve në gazetën tij(ose më mirë nënteksti i këshillave të tij).

“Jam shumë trim për këtë vend” duket se është ajo, që deklaron ditët e fundit Tom Doshi.

Të tre personalitetet e mësipërm, kanë një gjë të përbashkët. I përkasin shumicës politike, që qeveris vendin.

I pari kryeministër, i dyti “kryeministër në hije” dhe i treti vetëm në hije.

Kanë edhe një gjë tjetër të përbashkët. Të tre mburren. Mburrja është një cilësi më shumë ballkanase se skandinave, por edhe kryeministri jonë “shumë skandinav” e ka me tepri mburrjen.

Por duket se këtë rradhë i ka hasur sharra në gozhdë me një mburravec më të madh, i cili pasi “ka mundur Berishën dhe Jozefinën” deklaron se “do i nxjerrë themelet qeverisë të Kryeministrit”. Në mënyrë të çuditshme, kryeministri nuk reagon si do reagonte një homologu i tij në Danimarkë apo Finlandë, por zgjedh të dëgjojë mburrjet e Kokëdhimës “lema mua këtë punë se e rregulloj unë me Tomën”.

Vazhdimi i ngjan një përzjerje të një telenovele amerikano-latine me një serial të tipit “Sopranot”, ku i gjithë opinion publik shqiptar ndjek nëpërmjet mediave, se ç’lloj isharete i bën Toma Edit, si i përgjigjet ky Tomës dhe sa efektiv është Kokëdhima në ndëmjetësim. Gazetarët ndjekin makinën e Kokëdhimës dhe përgjojnë restorantin ku drekon me Tomën, duke hamendësuar se ç’po i ofrohet Doshit për të mbyllur gojën veç drekës me menu dhe verëra të zgjedhura.

Pas drekës milioneri Koço deklaron se Toma është thjesht ballkanas dhe si fryhet shpejt edhe do shfryhet shpejt. Asgjë më tepër se kaq. Uniteti rreth kryeministrit “shumë skandinav” është më I fortë se kurrë, në sajë të mënçurisë dhe gjakftohtësisë të deputetit “shumë milioner”.

Po epiteti “bukëshkelës”, që në malsinë nga vjen Doshi është fyerja më e rëndë?

Thjesht politikë.

Të tre janë shumë politikanë për këtë vend.

Fundja dhe njerëzit, që rrinë në rradhët e gjata për të paguar energjinë elektrike duhet të kenë me se të merren.