Unë
rri në dhomën time
Me temperaturë
21
Dhe
nga dritarja shoh perandorinë e borës.
E
lbyrtë dhe e pamëshirshme
Gjithë
gjallesave ushqimin ju fsheh;
Edhe
vizitorit tim të përditshëm,
Lepurit
të ligur prej dimrit,
Që i
çoroditur sillet në krye të orës
Dhe
të gjymta gjurmë mbi të bardhën le.
Jo
larg,
Në
një strehë për të pastrehët,
Luixhi
ndan të ngrohtën supë
Dhe
copat e tharra të kekut,
Mbetur
pashitur në “Starbucks”
Për
të fituar përjetësinë.
Në
një varg,
I varur
duke mërmëritur nën zë,
Unë
rri mbuluar me hipokrizinë
Time
të zbërdhylur,
Nën
temperaturën,
Që
brenda shënon 21.
No comments:
Post a Comment