Sunday, 26 February 2012

Nje nga sonetet e shumte te Bodlerit.

MUZA E SEMURE


E mjera Muza ime! Sot ku ke qënë ?
Me sytë pa ndriçim, hije nate veshur,
Rradhë i shoh në të zbehtin që t'ka rënë
Marrinë, terrorin, ftohtësinë e heshtur.

Mos jeshilja flloçkë me djallin kuqalosh
Prej enësh magjike dhan' frikë e dashuri?
A mos është Makthi mizor e shpirtbosh
Që thellë, thell' të zhyt, në atë moçal të zi?

Gjoksit do të doja, t'vërshojë frymë e pastër,
Të lartat mendime atje të bëjnë vatër,
Dhe gjaku yt kristian të ketë atë rrjedhë

Që dikur dëgjohej vargjeve të vjetër,
Thurrur nga Apoloni, i këngëve Gjeni,
Dhe nga i madhi Pan, i t'korrave Zotni.

No comments:

Post a Comment