Ti erdhe tepër vonë.
Pasi kisha pritur edhe një ditë më shumë
Se vitet e pritjes.
Gërvishtje në ajër kishe lënë,
Që kishin mbetur veç shënja
E s'i kuptoja dot unë.
Prita dimrin
Për t'i parë të brymëzuara
Me shpresën të gjeja në to
Dhimbjen
Që nuk më arrite.
Po shumë i butë ishte ai dimër
Sa s'ishte parë në vite
E gërvishtjet nuk u ndruan
Në hieroglife
E për çudi as në lotë
Por mbetën gërvishtje.
A thua se e gjitha thonjsh ishe kthyer,
Larg nga e imja botë,
Ti,
Endrra ime e vyer.
No comments:
Post a Comment