Pas vitesh të tëra pritjeje
Zbriti ajo natë,
Të cilën nuk doje ta çirrje të gjithën
Për të mos zbuluar Enigmën.
Dhe mbaje një pjesë terri
Me grep thurrur,
Përreth kërthizës
Si për të mos më treguar gjithshka,
Ndonse ishe e imja,
E gjitha e imja prej vitesh
A ndoshta edhe më parë,
Shumë më parë se ajo pjesë e errët kohe
Ku mes të linjta muajsh dhe ditësh thurrur,
Qiellit marë,
Mbushur me pendë të shkulura ëndrrash,
Symbyllur prej lakuriqësisë lëbyrëse
Të skuqur turpit dhe epshit,
Dëshirës hyrëse,
Përthithjes së tjetrit,
Gjithshka bëmë fli
Mes rrathësh ekstaze, gjumi e jete prapë;
Të porsalindur,
Unë e ti.
No comments:
Post a Comment