Deshtimi i Obamas

Dështimi i plotë i Obamës

 

Edhe pse po pres të dëgjoj fjalën e Obamës mbi Sirinë, nuk besoj më në ato q[ thot[. Eshtë zhgënjimi më i madh që kam patur nga një politikan në 25 vjetët e fundit. Sigurisht nuk do jetë edhe zhgënjimi i fundit, sepse qënka në natyrën e njeriut të besojë në mrekullitë edhe pse vijnë nga gojët e avokatëve, që merren me politikë.

Obama jo vetëm që nuk solli Ndryshimin e premtuar në Uashington, por për fat të keq edhe ndryshimet që dukesj se do ishin gati të sigurta në politikën e jashtme nuk ndodhën.

Dështimi i parë dhe më i madhi ishte në raportet me Uollstritin, ose më mirë çfarë Obama premtoi gjatë fushatës të vitit 2008 se do ndryshonte në ligjet mbi gjigandët financiarë, që sollën krizën e atyre viteve. Edhe pse në grupin e këshilltarëve ekonomikë ishin Leri Sandërs dhe Tim Gartnër dhe nga Banka Federale nuk u hoq Leo Bernaki, të gjithë përgjegjës për liberalizimet në ligjet rreth veprimtarive të bankave dhe kompanive të sigurimeve, që ishin shkaktaret e kolapsit financiar, mendohej se diçka do ndryshohej, për të parandaluar ndodhi të ngjashme në të ardhmen. Asgjë. Rreziku i flluskave të tjera në ekonomi e financa mbetet i pandryshuar. Edhe nëse ndodh përsëri nuk do jenë bankat e kompanitë e sigurimeve që do humbin, por investitorët e vegjël dhe njerëzit e zakonshëm.

Dështimi i dytë, jo dhe aq i rëndësishëm, ishte premtimi  i mbylljes së burgut të terroristëve në bazën e Guantanamos. Edhe sot dhe deri në fund të mandatit të dytë nuk do mbyllet.

Dështimi i tretë lidhet me forcimin e ligjeve për mbajtjen e armëve. Edhe pse kishte premtuar në fushatën e 2008, Obama nuk e preku këtë temë të nxehtë për shoqërinë amerikane gjatë fushatës të 2012. Edhe projektligjet e nisura nga Shtëpia e Bardhë rreth kufizimeve për armët luftarake, nuk u shqyrtua në Senat se nuk kishte as mbështetjen e të gjithë demokratëve.

Dështimi i katërt, ka të bëjë me "të drejtën e informimit" dhe me"sekretnxjerrësit" Mening dhe Snouden. Të dy janë përndjekur nga administrata amerikane, me të njëjtin zell që u përndoq Daniel Ellsberg i "Letrave të Pentagonit" nga administrata e Niksonit.

Dështimi i pestë i madh, është ai që mban emrin Irak- Afganistan- Libi - Egjipt - Siri. Edhe pse nuk është autori i ndërhyrjes në dy vendet e para, Obama ka përgjegjësinë e tij për gjendjen tmerrësisht të keqe në të dy vendet sot. E njëjta gjë mund të thuhet për gjendjen në të tre vendet e tjera, ku si pasojë edhe e politikave të paqarta dhe me dy standarte të administratës së Obamës, ndodhen sot në gjendje lufte apo kaosi që mund të sjellë dita ditës luftra civile.

A pata shumë iluzione më 2008 për Presidentin Obama?

Përgjigja është - PO

Dhe jo vetëm unë.