Edhe mishi të piqet, edhe helli mos na hyjë...

Cështja Veliaj është komplikuar më shumë pas lëvizjes së tij drejt SHBA dhe konferencës së shtypit të kryeministrit Rama. Veçanërisht intriguese është shprehja e Edi Ramës:

"Veliajt i rrezikohet jeta e tij...familjare!"

Deklarata munde të merret si kërcënim ndaj Erit, si dramatizim i çështjes për efekte propagandistike, ose si "dhurimi" i një materiali video për tu përdorur nga Veliaj në rast se kërkon azil politik në një vend perëndimor.

Rama nuk është budalla dhe nuk ka pse të bëjë një deklaratë absurde për efekte dramaticiteti. Askush brenda vendit (duke përfshirë edhe diplomatët e huaj) nuk beson se Shqipëria nuk është një vend i sigurt dhe se kryeministri që mburret për sukseset në të gjitha fushat e jetës së Shqipërisë mos garantojë dot jetën e bashkëpunëtorit të tij më të afërt. Më e llogjikshme është që kjo deklaratë të jetë lëshuar për një nga dy arsyet e tjera ose për të dyja bashkë. Nënteksti është pak a shumë "Kjo puna jote është e përfunduar dhe gjej një zgjidhje që çështja jote ligjore mos jetë nëpër këmbë gjatë fushatës!"

Rama nuk është i interesuar që Veliaj të arrestohet.

E para sepse nuk është i sigurt se sa mund të rezistojë Veliaj të mos e shesë nëse para i tundet kërcënimi për një dënim të gjatë.

E dyta është edhe ngarkesa politike gjatë periudhës së zgjedhjeve me "një udhëheqës të PS" (sipas tij) prapa hekurave.

Por a ka gisht (si thuhet korridoreve) Rama në dosjen e fundit për të cilën rrezikohet Veliaj të arrestohet?

Nuk është e çuditshme që mendja perfide e Ramës të ketë ideuar një skemë të tillë shumë muaj më parë. Edhe pse mund të mos duket shumë racional një argument i tillë, unë jam i prirur të besoj se Balluku nuk mund të ketë dërguar dosjen "Nesti Angoni" pa marrë miratimin e Ramës. Dosja "Angoni" është veçanërisht për Veliajn dhe shumë më pak si vlerë monetare nga dosja e djegësve apo ajo e "5D". Dosjet e tjera të rënda ndaj tij (për të cilat SPAK nuk po shkon thellë) të shpien tek Veliaj dhe Rama. Njëkohësisht Veliaj edhe mund të ketë bërë abuzime pa i ndarë me Ramën që i japin edhe një arsye më shumë Ramës ta "likuidojë".

Ndaj në këtë situatë të vështirë për Kryeministrin një "djegie" e Veliajt dhe një arratisje e tij jashtë vendit për të kërkuar strehim politik është zgjidhja më e mirë e mundshme.

Në këtë mënyrë edhe Drejtësia lihet të veprojë, edhe zgjedhjet fitohen dhe njëkohësisht "helli" nuk hyn në prapanicën e Ramës.   

Oborri i degjeneruar i "Skënderbeut" të ri

Edhe pse në fillim, krahasimi i Ramës me Skënderbeun bërë nga militantja Spiropali dukej si një budallallëk me brirë, duhet pranuar se pas 20 vitesh të drejtimit të PS-së dhe 12 vitesh të drejtimit të qeverisë, në disa aspekte jo pak të rëndësishme, Rama mund të quhet si mbajtës i kurorës së Skënderbeut. 

Kur nga Fuqitë e Mëdha pat qënë përcaktuar se forma e shtetit shqiptardo ishte monarki, nga të gjithë patriotët shqiptarë u pranua se drejtuesi i shtetit do trashëgonte kurorën e Skënderbeut. Nuk kishim një traditë tjetër më të fortë monarkike. Në fillim kurora ju dha Princ Vidit, më pas e morri Mbreti Zog dhe veprimi i fundit i këtij lloji ishte ai, kur "patriotët" antizogistë ja shpunë në Romë Mbretit të Italisë Emanuel i II.

Rama me vullnet, dinakëri, intriga, por edhe "punë natë e ditë" e ka ngulur fort në kokë kurorën e Skënderbeut dhe thuajse e ka kthyer Republikën e Shqipërisë në një monarki absolute, të cilën e sundon me dorë të hekurt.

Sigurisht që si çdo monark dhe ai ka oborrin e tij, me veçantinë, që titujt ja u jep dhe ja u heq vasalëve sipas dëshirës së tij. Kjo sjell edhe intrigat e oborrit, të cilat i interesojnë monarkut se e bëjnë gjithnjë e më të patundur pushtetin e tij absolut. Vite më parë ishte rivaliteti mes viskontëve Veliaj dhe Tahiri, kur rënia e turpshme e këtij të fundit, solli ngritjen e Veliajt deri në titullin Dukë. Më pas duka Veliaj dhe dukesha Balluku komplotuan kundër  markezit Ahmetaj, të cilin më pas "Skënderbeu" e dërgoi në syrgjyn.

Edhe pse dukej se po kalonte një periudhë qetësie, hargalisjeje dhe orgjish me baroneshkat dhe markezinat e oborrit, intrigat e fundit mes dukeshës Balluku dhe dukës Veliaj duket se e kanë detyruar Ramën të nxjerrë në skenë mbretëreshën Linda e cila deri tani kishte vetëm detyra ceremoniale. Duka Veliaj po kalon përpëlitjet e fundit të shkaktuara nga thika pas shpine e dukeshës Belinda.

Kështu po e pret Vitin e Ri, oborri i degraduar i "Skënderbeut" të ri. Mes defrimeve dhe komploteve.

Të presim titujt dhe intrigat e reja që do vijnë në muajt në vijim.

Shqipëria e ZEEZ

Po afrohet 28 nëntori dhe nuk është e panatyrshme të hedhësh një shikim në historinë e shkurtër të shtetit shqiptar. Dicka më shumë se një shekull dhe duke përjashtuar periudha të shkurtra, shoqëria shqiptare është sunduar nga tre njerëz thuajse të plotfuqishëm. Kjo ka nxitur konspiracionistët të krijojnë teorinë se fati i Shqipërisë është i përcaktuar nga formula keqandjellëse ZEEZ.

Shqipëria e Zogut - Për 19 vjet sundimtari ishte Zogu. Periudha karakterizohej nga mungesa e lirive njerëzore, lëshimet ndaj disa fuqive të huaja dhe prapambetja ekonomike. Sytë e një pjese të madhe të popullsisëishin drejtuar nga emigracioni.

Shqipëria e Enverit - Për 41 vjet vendi u sundua nga një diktator, që e pranonte se shteti ishte Diktaturë. Liritë njerëzore ishin inekzistente, lëshimet ndaj disa Fuqive të huaja ishin në varësi të mbajtjes së pushtetit personal dhe gjendja ekonomike ishte e mjerë. Shqiptarët nuk emigronin dot sepse vendi ishte plotësisht i mbyllur. 

Shqipëria e Edit- Prej 12 vitesh vendi drejtohet nga dora e fortë e kryeministrit, që kontrollon gati të gjithë shtetin shqiptar. Shenjat janë se autokrati Rama do drejtojë edhe të paktën 8 vite të tjera. Të varfërit po bëhen gjithnjë e më të varfër nga bashkëpunimi korruptiv shtetarë me disa biznesmenë të lidhur me ta. Shqiptarët mundohem të gjejnë mënyra për tu larguar nga vendi dhe mos u kthyer më. Lëshimet ndaj disa Fuqive të mëdha apo dhe rajonale bëhen për të zgjatur pushtetin personal të Ramës.

Sipas konspiracionistëve, pas 20 ose 24 viteve të sundimit të Ramës, pushteti do mbetet brenda familjes biologjike Rama dhe familjes politike socialiste.

Sundimtari do jetë Zahoja... dhe kështu ciklet do vazhdojnë deri sa "kombet të shuhen përmbi dhe". 

A mund të sjellë Trump Paqen?

Mes iluzioneve që ushqejnë shumë mbështetës të Trump, por edhe të tjerë, që e quajnë veten të pavarur, është se Trump do sjellë paqen në botë. Një nga argumentët kryesorë të tyre është ai se në katër vitet e para të presidencës së tij nuk pati asnjë luftë të re.

Edhe pse ky argument nuk është plotësisht i vërtetë, po e marrim si të mirëqënë. Duhet nënvizuar se i gjithë opinioni amerikan dhe ndërkombëtar në vitet para zgjedhjes së Trump ishte kundër luftës dhe për përfundimin e menjëhershëm të pushtimit të Irakut dhe Afganistanit. Ndaj Trump do vazhdonte procesin e largimit nga këto dy vende që ishte filluar nga administratat e Obamas.

Ka disa arsye që edhe pse Trump ka premtuar se do sjellë paqen në botë, kjo është e parealizueshme.

Arsyeja e parë është se vetë Donald ka deklaruar se do e sjellë "Paqen nëpërmjet Forcës"!(Peace through strength) Kjo nënkupton rritjen e buxhetit ushtarak dhe forcimin të makinës ushtarake amerikane dhe me këtë diferencë në forcë mund të detyrojë shtetet "rrugaçe" të mos pushtojnë të tjerët! Dhe këtu bëhet fjalë për Rusinë, Iranin, Korenë e Veriut dhe ndoshta edhe Kinën. Ky është një argument absurd se gara e armatimeve do të vazhdojë të shkallëzohet dhe të gjithë, të mirë dhe të këqij do vazhdojnë të rrisin buxhetet e luftës deri sa të arrijë një gjendje kur diku do shpërthejë në një shkallë të paimagjinueshme.

Arsyeja e dytë është se në bazën e programit ekonomik të MAGA-s është vendosja e tarifave ndaj prodhiemeve të huajadhe veçanërisht Kinës. Tarifat krijojnë ato që quhen luftëra ekonomike dhe që rrisin tensionin në marëdhëniet ndërkombëtare. Dhe është një mundësi e madhe që konliktet ekonomike të kthehen në konflikte ushtarake.

Arsyeja e tretë është se modeli MAGA(Bëj Amerikën të Madhe Sërish) nxit rritjen e lëvizjeve të ngjashme nacionaliste kudo në vendet e fuqishme perëndimore, të cilat sot kanë problemet e mëdha brenda tyre. Nëse forcohen të themi 'Bëj Gjermaninë të Madhe Sërish', apo Francën, Britaninë, Anglinë, Rusinë apo këdo tjetër, rikthehet gjendja absurde nacionalisto-politike që solli Luftën e parë Botërore. Forcimi i ekstremeve të djathte dhe forcave nacionaliste është recetë për luftë rajonale por edhe më gjërë.

Arsyeja e katërt është natyra konfliktuale e Trump dhe mënyra se si ai bën politikë. Në 8 vitet që ai është një nga lojtarëtkryesorë në politikën amerikane, tensionet midis grupimeve politike janë shtuar deri në atë masë sa ështëpërmendur edhe mundësia e një lufte civile. Si mund të jetë e mundur, që dikush që solli këtë gjendje tensioni brenda SHBA të sjellë një periudhë paqeje dhe harmonie në botë?

Patriotizmi ynë qesharak

Ne parapëlqejmë të hiqemi si patriotë të flakët në festa, parakalime dhe në stadiume.

Mbështillemi me flamuj, vemë në kokë qeleshe dhe klithim "O sa mir me ken shqiptar!"

Nisemi nga çdo qoshe e globit për të mbushur stadiumet e huaja dhe dëshmojmë se edhe pse një popull me një numur relativisht jo të madh mund të konkurojmë për tifozeri edhe me vende që kanë 80 milion vetë e më shumë.

Bëjmë vend e pa vend shënjën e shqiponjës me duar para gjoksit, veçanërisht kur është e mundur të provokojmë ata ë tradicionalisht i quajmë armiq.

Një gjë nuk kemi të qartë. Përse jemi patriotë dhe cila është çështja më thelbësore kombëtare për shqiptarët sot.

Votimet e fundit në SHBA dhe veçanërisht reagimet në Tiranë tregojnë se ne nuk e dimë, ose nuk na bëhet vonë për çështjen kombëtare.

Në botën e sotme, kur gjithnjë e më shumë vendet po përpiqen të përfitojnë sa më shumë për etninë e tyre, çështja jonë kardinale është bashkimi me Kosovën dhe me një Kosovë të pacënuarnë kufijtë që ka.

Sërbët janë të entusiazmuar nga zgjedhja e Trump dhe po festojnë nën avujt e shlivovicës duke thirrur që Albin Kurtit i hedhi fundi. 

Të entusiazmuar janë edhe përkrahësit e Berishës dhe Metës në Tiranë, të cilëve nuk ju bie ndërmend për Shqipërinë dhe Kosovën, por vetëm duan që  Berisha dhe Meta të mos jenë të arrestuar.

Edhe nëse nuk ka të njëjtin entusiazëm, i gëzuar është edhe Rama, që e njeh mirë tashmë politikënndërkombëtare dhe di që po vjen një kohë e artë për autokratët. Ai i ka hedhur hapat për marëdhënie të shkëlqyera me administratën e Trump duke bërë koncensione në Sazan dhe Nartë për Ivankën dhe bashkëshortin e saj.

Edhe nga konsolidimi i Ramës në pushtet si një autokrat me mbështetje nga administrate e re, jeta eshqiptarëve dhe e ardhmja e tyre bëhet më e zymtë.

Por "kuqezinjtë" që jetojnë në Amerikë, që drithërohen për ndeshjet e kombëtares së futbollit, nuk ekanë vrarë shumë mendjen se çfarë shënon për Shqipërinë rizgjedhja e Trump. Një pjesë e tyre edhe pse emigrantë, kënaqen më shumë për deportimin në masë të latinove se sa për të ardhmen e Shqipërisë.

Shumica dërmuese e tyre votuan për "the Donald".

Eshtë mirë të pranojmë atë që është e dukshme dhe e vërtetë historikisht. Nuk kemi pasur asnjëherë një ndjenjë të fortë kombëtare. Sikundër u ngritëm të fundit kundër Turqisë dhe më vonë ndaj Fuqive të Boshtit, të fundit do të jemi gjithnjë në mbrojtjen e interesave tona kombëtare!

Shumica e amerikanëve jetojnë sot për sot

Edhe pse e pritshme, fitorja e mbrëmshme e Trump i tejkaloi pritshmëritë. Për më tepër edhe një numur i madh i të rinjve votuan për të dhe për kandidatët e tjerërepublikanë. Duket që "the Donald" do "mbretërojë" pa asnjë lloj pengese legjislative në katër vitet e ardhme. 

Dy ishin faktorët kryesorë që ndikuan në rikthimin e tij në pushtet. Gjendja ekonomike-financiare e familjeve amerikane dhe emigracioni.

Gjithë çështjet e tjera, që i takojnë një të ardhmen jo të largët, sikundër janë ngrohja globale dhe efekti i saj në globin tokësor, situata e demokracisë dhe e institucioneve të saj, ndikimi pozitiv ose jo i SHBA në marëdhëniet ndërkombëtare, rritja e mundshme e ideologjisë fashiste kudo në botë, patën kaluar në planin e tretë dhe të katërt.

Eshtë ky një tregues i fortë, që shumica e amerikanëve jetojnë sot për sot.

Rrënjët janë jo vetëm në arsimimi jo shumë i mirë i shumicës, koha e pakët që mbetet për të kuptuar botën si rrjedhojë e orëve të zgjatura të punës, por edhe tek një lloj vetbesimi arrogant si nënshtetas të shtetit më të fuqishëm në botë. Ndaj ndodh edhe që një përqindje jo e vogël e popullsisë beson se "bota është e sheshtë"(të gjithë këta janë përkrahës të presidentit Trump).

Me këtë nuk dua të justifikoj dështimin në politikat ekonomike dhe të emigracionit të administratës së sotme amerikane, (kam qënë gjithnjë mosbesues në aftësitë e Biden për të drejtuar), por bëj një përpjekje për të kuptuar se si është e mundur që kaq shumë njerëz nuk shohin dot më larg se hunda e tyre.

A vjen "fundi i botës" nga rizgjedhja e Trump?

Edhe pse nuk ka bazë për një parashikim të tillë apokaliptik, mendoj se 4 vitet e ardhëshme do jenë tepër të paqëndrueshme në planin ndërkombëtar dhe do varen shumë nga humori i një njeriu të pastabilizuar dhe të paparashikueshëm. 

Hapa pas do ketë në zhvillimin e ekonomisë së gjelbër. 

Hapa pas do ketë në rritjen e demokracive kudo në botë. 

Hapa të mëtejshëm do ketë në rritjen e forcave të ekstremit të djathtë dhe shtimin e autokracive.

Trump e koncepton politikën si biznes dhe si marrëdhënie transaksionale dhe në këtë mënyrë do të negociojë vetëm me udhëheqës "të fortë" pa patur pengesa ligjore dhe institucionale në të dy krahët.

Do ketë një gjallërim të ekonomisë, por është tepër naive të thuash se të gjithë mund të përfitojnë nga idetë e tij ekonomike, Prirja sot në botë është që të pasurit pasurohen gjithnjë e më shumë dhe hendeku midis tyre dhe masave thellohet gjithnjë e më tepër. Kjo prirje do kristalizohet edhe më shumë gjatë viteve të tij.

Ka vetëm një lloj ngushëllimi.

Janë vetëm katër vite dhe të zhgënjyerit do rikthejnë njerëz më të arsyeshëm, qofshin të djathtë apo të majtë në krye tëvendit më të madh dhe më të rëndësishëm në botë.

A është arrestimi i Metës i dobishëm për shqiptarin e thjeshtë?

Sigurisht që arrestimi i Metës as ka për të ndikuar në rritjen e pensioneve dhe as në uljen e çmimeve në Shqipëri. As dhe kënaqësia shpirtërore që mund të ndjejnë pjesa më e madhe e shqiptarëve për arrestimin e një prej "të fuqishmëve" nuk përbën ndonjë dobi të madhe për ta.

Shumë nga kundërshtarët e Ramës thonë se përfituesi më i madh nga arrestimi është Rama, pasi ai do ta ketë fare të lehtë fitoren në zgjedhjet e ardhshme. Madje një pjesë syresh thonë se është pikërisht Rama që kontrollon SPAK dhe ka urdhëruar arrestimin e Metës.

Fitorja e zgjedhjeve të 2025 nga PS është e sigurt me ose pa arrestimin e Metës.

Edhe pse kryemininistri aktual, për shkak të pushtetit të pakufizuar që zotëron, ka ndikimin e tij në SPAK, unë nuk mendoj se ai ka qënë dhe është i interesuar për ndjekjen ligjore të Metës (dhe Berishës). Një opozitë të udhëhequr prej tyre ai e ka mundur dhe do vazhdonte ta mundte në zgjedhjet. Shqiptarët edhe pse mund të mos e duan Ramën, nuk kanë asnjë besim tek dyshja Berisha - Meta. Mungesa e një opozite të besueshme është edhe arsyeja se pse ata vazhdojnë të largohen nga Shqipëria. Ndryshe do të ndodhte nëse opozita do kishte fytyrën e Arlind Qorrit apo Endri Shabanit. Por shpresa e një opozite të tillë mund të krijohet vetëm në mandatin e ardhshëm të drejtuar nga Rama.

A po pastrohet skena politike shqiptare?

Ndryshe nga ata që predikojnë se dy standartet e Drejtësisë janë më keq për shoqërinë shqiptare dhe shqiptarin e thjeshtë, unë mendoj se në rrugën e gjatë të shëndoshjes së politikës(por edhe të shoqërisë) shqiptare, arrestimi i Metës është një hap para. Dy janë ata që kanë mbetur për tu arrestuar në të ardhmen. Erion Veliaj dhe Edi Rama. Nëse i pari mundtë përfundojë në burg vitin që vjen, për të dytin them se do jenë zullumet e 4 viteve të ardhme që do ta shpien pas hekurave. Grykësia e tij ka kaluar çdo kufi dhe do jetë e tillë edhe në vitet që vijne. Ai funksionon mbi vjedhjen e organizuar, kontrollon nëpërmjet vjedhjes masive dhe nuk mund të shkojë kundër sistemit që e mban në fuqi.

Nisur nga kjo pikpamje mendoj se për shqiptarin që jeton me djersë, arrestimi i njërit prej njerëzve më të korruptuardhe kontribuesve kryesorë në ngritjen e sistemit të korrupsionit,si Ilir Meta, është i dobishëm. Edhe pse nuk mund të jem shumë optimist( kam dëshëruar dhe parashikuar që Meta do arrestohej mëse 10 vjet më parë), përsëri e theksoj se është një lajm i mirë.

Në një vend ideal me një shoqëri ideale, këtë vit duhet të ishin arrestuar edhe Rama edhe Veliaj dhe disa të tjerë bashkë me të. Por ne jemi larg një vendi ideal me një shoqëri ideale. Le të kënaqeme edhe me standartin e dyfishtë të goditjeve të SPAK.

Ilir Meta, ky i burgosur "patriotik"

Kjo javë nisi me të papritura të këqia për Partinë e Lirisë dhe ish çiftin Meta-Kryemadhi. Ilir Meta u arrestua në mënyrë të dhunshme dhe Monika do ndiqet penalisht dhe për këtë ka një detyrim paraqitjeje në polici.

Por nëse proçedimi i tyre penal deri diku pritej, i papritur duket reagimi i ish-Presidentit prapa hekurave. Deklarata e tij është pak a shumë se ai po përndiqet për arsye patriotike?!

Deri më sot, politikanët e akuzuar për korrupsion dhe vjedhje janë vetëparaqitur si të arrestuar për arsye politike dhe kjo nis me Nanon , vazhdon me Tahirët, Kokat dhe Ahmetajt dhe mbyllet me Berishën.

Ilir Meta deklaron se po përndiqet se është një patriot i mirëfilltë. Pak a shumë si Sulejman Vokshi dhe Abdyl Frashëri.

Unë nuk e ve në dyshim se në kohët kur ka pasur në dorë, ai ka "trazuar" ca nga fondet publike,  por gjithashtu ve dorën në zjarr se për patriotizëm nuk ja ha dot hakun. Një prej provave të patriotizmit të tij të kulluar, ka qënë dekorimi i gjysmës së shqiptarëve kur ishte President. Po ta kishin lënë edhe një mandat të dytë, nuk do kishte mbetur asnjë shqiptar pa dekoratë. Synimi i tij ishte të ishim një popull trim, liridashës dhe i dekoruar.

Kam gjithashtu bindjen edhe se për Shqipërinë Meta do shkrinte të gjithë pasurinë e vjedhur. Nuk është çudi edhe që fondetpublike t'i ketë transferuar në llogaritë e tij personale për t'i pasur në një ditë të keqe për Shqipërinë, për të blerë armë dhe municione që të mbroheshim. 

Cështja duhet të jetë shumë e komplikuar se nga deklarata e tij nuk kuptohet se cilët janë armiqtë e jashtëm, të cilët në bashkëpunim me veglat e tyre brenda vendit, arritën të izolojnë përkohësisht patriotin skraparlli.

Pozicioni tepër i veçantë gjeopolitik i Shqipërisë, ndërthur tashmë interesa jo vetëm të Fuqive të Mëdha dhe të armiqve tradicionalë, por deri tek shtete të tilla si Izraeli, Arabia Saudite, Kina, India dhe deri tek Filipinet. Për më tepër, unë njoh pak nga raportet e Metës me Rusinë. Sërbinë apo Greqinë. Gjithashtu nuk di se cili ka qënë qëndrimi i tij ndaj Vatikanit të Baba Mondit, gjë që mund ta fusë në konflikt të hapur me Erdoganin.

Nga deklaratat patriotike që kujtoj, ka qënë ajo e vetëflijimit për çështjen shqiptare, kur ju drejtua ambasadores amerikane se "ishte gati të shkonte në Mali me Gropa dhe amerikanët ta asgjesonin me një raketë, po të moskishte të vrarë të tjerë!"

Të jetë Amerika pas arrestimit të Metës?

Nëse është kështu, të gjithë shqiptarët brenda dhe jashtë vendit duhet të ngrihen e të denoncojnë veprimin antishqiptar të Shteteve të Bashkuara.

Se po na preke në patriotizëm ne shqiptarët e kemi dëshmuar se nuk pjerdhim as për Amerikën, por edhe sikur gjithëFuqitë e Mëdha të bëhen bashkë! 

Për fat të keq Trump do fitojë

Në mediat kryesore të Perëndimit ndjehet një lloj entusiazmi për një fitore të mundëshme të Kamalas në zgjedhjet e Nëntorit.Nuk di nëse e bëjnë qëllimisht për të gjallëruar pjesën indiferente të zgjedhësve që të votojnë për Demokratët apo se vërtet kanë bindjen që Harris do zgjidhet Presidente.Për mendimin tim ka disa arsye që do e risjellin Trump në Shtëpinë e Bardhë.

Frika

Në votime njerëzit ndikohen më shumë nga ndjenjat se nga arsyeja. Dhe frika ështënjë ndjenjë shumë e fortë dhe një "kartë" që Trump ka ditur ta luajë mirë. Veçanërisht "rrezikun" nga emigracioni ilegal që vjen nga Amerika Latine nëpërmjet kufirit me  Meksikën. Në mitingjet e tij "The Donald" ripërsërit se kufiri është i hapur për kriminelët dhe përdhunuesit. Sipas tij kriminaliteti në gjithë vendet e Amerikës Latine ka rënë sepse kriminelët janë larguar drejt Shteteve të Bashkuara, kur kriminaliteti është rritur së tepërmi?! Kjo e fundit është kryekëput gënjeshtër, se statistikat tregojnë të kundërtën. Të tjera absurditete përsëriten prej tij dhe njerëzve që ka përreth, se gjoja emigrantët haitianë po rrëmbejnë qenët dhe macet e fqinjëve dhe po i hanë?!!

Racizmi

Amerika nuk është gati të ketë një grua me ngjyrë si Presidente. Ka shumë racizëm të fshehur mes të bardhëve (ndoshta edhe racizmi i atyre me ngjyrë ndaj të bardhëve.) Vitet e Obamës e bënë të mundur që racizmi të demonstrohej më hapur dhe sollën në pushtet Trump, i cili pat qënë flamurtari i lëvizjes, që Barak Obama kishte lindur në Afrikëdhe jo në Shtetet e Bashkuara.

Për disa dollarë më shumë

Një pjesë e mirë e amerikanëve janë të bindur se administrata e drejtuar nga Trump do përmirësojë gjendjen financiare të familjeve të tyre. Edhe pse rritja mund të jetë minimale, për një pjesë të popullsisë, kjo është më e rëndësishme se dëmi që do ju shkaktojë institucioneve demokratike. Të zhgënjyer nga e gjithë klasa e politikanëve ka shumë që thonë: "Të gjithë gënjejnë ndaj le të kemi në krye këtë që do na i mbushë xhepin sadopak!"

Njerëzve ju pëlqen t'i gënjejnë

Kjo është një e vërtetë e hedhur dhe është baza e suksesit të mashtrueve dhe sharlatanëve. Ndaj dhe çdo ditë dëgjon për skema mashtrimi të suksesshme. Gjatë gjithë karrierës së tij si biznesmen, Trump ka qënë një reklamues i pacipë i bizneseve të tij. Në të njëjtën mënyrë ka hyrë edhe në politikë, ku ka reklamuar "mallin" që në këtë rast është vetja e tij. Fjalimet e tij (ose më mirë çorbat me fjalë) janë të mbushura me mburrjet se ai vetë është një gjeni, një udhëhqës i jashtëzakonshëm, Presidenti më i mirë që ka pasur Amerika, njeriu iduhur për paqen në botë e të tjera si këto. Duket e çuditshme që shumë njerëz jo vetëme durojnë. por dhe e besojnë një mburravec të tillë. Por ja që ndodh për të keqen e Amerikës dhe të mbarë Globit.

Duke i shkruar këto rrjeshta vazhdimisht uroj të jem i gabuar dhe çka parashtroj të mos ndodhë.

Por kjo është vetën një dëshirë. 

E shtunë

 Edhe ajo ditë e shtunë ishte.

Agu me zor po vinte,

Mbuluar re të errëta ai qiell  i huaj.

Ti kishe ditë të tëra nga pak flisje,

Ndoshta ishin bërë javë,

Ndoshta edhe muaj.

Dritares së madhe drita u var, 

Mbi ballë të zbriti,

Por sytë kishe mbyllur.

Në vazon pranë shtratit,

Dy trëndafila të bardhë,

Të përzishëm dukeshin me kokën e ulur.

" I njëjtë është dheu kudo 

Dhe njerëzit,

Dhe lulet"- më pate thënë.

"Të gjithëve ju bën dritë i njëjti diell,

Dhe netët ju ndriçon e njëjta hënë."

Për mua gjithshka e huaj ishte,

E pakuptimtë,

Boshe,

Plot mister.

Mortja që prej kohësh diku priste,

Të të merrte larg,

Në të pasosurin terr.

Mendimi që prej ditësh varur rrinte

Më qartë u shfaq,

Topitës si helmi:

"Nuk do të jetë më nënëza ime..."

Kokën mes duarsh morra,

Të nxehtë,

Si në çaste jermi

Dhe më pas u mbyta në ngashërime.

E shtun[ 7 shtator 2024

Një hap para për mbrojtjen e Demokracisë në SHBA

Xho Gafa më në fund u dorëzua, Duhet ta kishte bërë kohë më parë, por më mirë vonë se kurrë.

Tërheqja nga gara e presidentit në fuqi është vërtet një hap para në mbrojtjen e Demokracisë jo vetëm në SHBA, por në të gjithë botën. Një fitore absolute e Trump do inkurajonte të gjithë diktatorët dhe autoritaristët duke nisur me Putin e Kim dhe duke vazhduar me Xi, Erdogan, Orban e të tjerë. Diktatorët e kanë të domosdoshme të ketë një botë në tension të vazhdueshëm, për të sunduar sa më lehtë në vendin e tyre dhe për të realizuar dhe aneksime të territoreve të tjera nëse ja u kërkojnë interesat.

Por a do të thotë se me tërheqjen e Biden, do i humbasë zgjedhjet Trump?

Kjo nuk është e sigurt, se ai ka një mbështetje të madhe në krahun e djathtë dhe ekstremin e djathtë të popullsisë amerikane. Por një kandidat tjetër demokrat do sjellë mobilizim të elektoratit anti-Trump dhe do tërheqë edhe shumë të lëkundur, gjë që do sjellë që kundërshtarët e "the Donald" të kenë të paktën njërën dhomë të Kongresit amerikan,për të balancuar "revanin" e MAGA-s në përpjekjet për të ndryshuar institucionet amerikane.

Ngjarjet e dy javëve të fundit dëshmuan, që të paktën njëra parti amerikane ka një bon-sens për të larguar nga gara dikë që nuk është në lartësinë e detyrës së Presidentit. Partia Republikane nuk ishte në gjendje ta bënte këtë, por tregoi unitet ndaj një politikani të paparashikueshëm, që edhe dje tregoi hapur për simpatinë që ka për Putin dhe Xi, që sipas tij "komandojnë vendet e tyre me grusht të hekurt."

Edhe më shumë amerikanë kanë për të kuptuar se edhe nëse politikat e Trump mund t'ju sjellin disa dollarëmë shumë në xhepat e tyre, do kenë pasoja për Demokracinë amerikane. Shembull i qartë ishin vitet e administratës së tij  dhe veçanërisht vendosmëria për të mos pranuar humbjen në zgjedhje dhe nxitja e kryengritjes së 6 janarit. 

Trump shpëtoi...Bota Jo!

Një gjë është e sigurt pas atentatit të djeshëm ndaj Trump. 

Ai do jetë President për 4 vitet që vijnë.

Duket që çdo gjë që ka ndodhur në botën politike amerikane ka qënë në dobi të "the Donald". Në fillim ishte zelli "idiot" i një pjese të kundërshtarëve të Trump në prokuroritë amerikane për ta dënuar me burg; më pas ishte vendosmëria miope e demokratëve për të patur kandidat një 81 vjeçar të rrjedhur dhe në fund ky veprim i çmendur i një 20 vjeçari, që jo vetëm bën të sigurt fitoren e Trump, por që morri edhe jetën e një njeriu të pafajshëm në mitingun elektoral.

Por tashmë të gjitha kanë ndodhur dhe njerëzit, që tremben se çdo sjellë për botën një mandat i ri i Presidentit narcisist, duhet të bëjnë përpjekje për të zvogëluar sa më tepër që të jetë e mundur efektin negativ të administratës së tij.

Eshtë e domosdoshme që Bajden të largohet nga gara elektorale. 

Jo për të shmangur fitoren e Trump (e cila tashmë duket 99% e sigurt), por që demokratët mos humbin edhe dy dhomat e Kongresit. Në të kundërt Trump "do shijë" duke ndryshuar shumë ligje dhe duke dëmtuar thellë demokracinë amerikane. Një Kongres i kontrolluar nga demokratët mund të shmangë përpjekjet e Trump për tu larguar nga NATO, për të dëmtuar Bashkimin Europian dhe për të minimizuar rolin qëka OKB-ja në politikën ndërkombëtare.

Trump pritet të jetë më i egër në të ardhmen. Të ngjan se fytyra e tij në çastet kur një plumb i kishte prekur veshin do jetë fytyra e tij e vërtetë.

Perëndia e shpëtoftë Botën nga të këqiat që Trump mund të sjellë!

Ngrohja globale- ndikim në mendjet e sëmura

Në këto vite të rritjes së tensionit në botë, të shkon mendja nëse efekti serë dhe rritjet e temperaturave në botë ndikojnë për keq në mendjet e atyre "që na kanë në dorë".

Nuk ka asnjë të dhënë statistikore të mbështesë këtë hamendje, por në një "leshnajë" informacioni dhe ngjarjesh të pazakonta nuk arrin dot të kapësh fillin e ngjarjeve, nëse ato vërtet kanë një fill.

"Mendja e sëmurë" e Putin vazhdon jo vetëm luftën, por edhe kërcënimet për "pasoja katastrofike", "shoku Kim" vazhdon të hedhë raketa dhe të lerë popullin të vdesë urie, Hamasi vret dhe rrëmben njerëz dhe Bibi i përgjigjet duke vrarë më shumë, këta hajnat tanë nuk vrasin njerëz po vjedhin me budallallëk. Me këtë të nxehtë nuk i ve dot faj as Xho Gafës, që nuk tërhiqet nga gara, se ndoshta i duket që Trump është më i rrjedhur se ai. Edhe po kështu bashkëshortes së tij dhe njerëzve që e rrethojnë.

E megjithatë duket se mendjet e shëndosha të njerëzve të zakonshëm duket që nuk i nënshtrohen efektit

të të nxehtit.

Ka pasur brenda një jave lajme të mira. 

Në Britani votat shkuan për një parti të qëndrës, që edhe pse nuk është e përsosur(si gjithë partitë tradicionale) është ku e ku më pak e rrezikshme se ekstremet e majta dhe të djathte.

Në Iran votuesit zgjodhën një president të moderuar, që ndryshon disi nga mullat fanatikë.

Në balotazhin e Francës, votuesit e ndalën marshimin drejt udhëheqjes të Francës të Mari Le Pen. në Amerikë të gjithë mediat po bëjnë thirrje për largimin e Biden nga gara.

Ndaj jo gjithshka është e gjitha "e nxehtë" dhe "e zezë". 

Ka shumë të ngjarë që Trump të fitojë në nëntor (gjë jo  emirë për botën), por situate globale do ishte më e vështirë me Frontin Nacional në krye të Francës dhe një "skifter të egër" në krye të Iranit.

Le të presim vjeshtën dhe freskun që do sjellë.

Mos u jep plako!

U mbyll në mënyrë të turpshme debati Trump-Bajden. Më rropulliprzjerësi i të gjithë debateve për president apo për kryeministër në vendet e zhvilluara perëndimore në 100 vitet e fundit

Kryesisht për paraqitjen prej plaku të rrëgjuar të presidentit actual. Ishte vërtet për të ardhur keq, tëshihje njeriun që mban postin më të rëndësishëm në glob, të fliste përçart, të humbiste fillin e  mendimit, të ngatërrronte gjëra elementare si Covid fhe Medicare.

Shumë analistë të së majtës qanë, të tjerë u mobilizuan për të ringjallur idenë e shpalljes të një kandidati tjetër, pasuesit e Turmp u gëzuan për kandidatin e tyre që edhe pse sërish një lloj adoleshenti mburravec, dukej ku e ku më mirë se plakaruqi Xho.

Kapakun e asaj shfaqje tragji-komike ja vuri doktoresha Xhill (First Lady) e cila në fund të debatit e përgëzoi bashkëshortin e saj në mënyrë të ngjashme si një nënë që përgëzon një fëmijë të prapambetur, kur ka dhënë disa përgjigje edhe pse jo të sakta. "Të lumtë Xho!,,,ju përgjigje të gjitha pyetjeve...."

Qëndrimi i Zonjës së Parë dhe deklaratat e mëpasme të Bajden dhe të njerëzve të shtabit të tij elektoral dëshmuan se Presidenti dhe më shumë ata që janë rreth tij, nuk duan në asnjë mënyrë të heqin dorë nga ëndërra e tyre për të qëndruar edhe 4 vjet në pushtet. (Jo për t'i shërbyer popullit amerikan sikundër shtiren, por për të vjelë dobitë që ka qënia në Shtëpinë e Bardhë për peirudhën kur punon atje, por dhe për shumë vite të tjera më vonë.)

Edhe në një fshat të humbur të Shqipërisë, një të moshuar me gjendjen mendore dhe fizike të Bajden nuk do e zgjidhnin për kryeplak. Do e mbanin në krye të tavolinës vetëm për ta nderuar. 

Aq shumë janë të marrosur pas pushtetit sa nuk ju bëhet vonë, që njeriu i afërt u paraqit si një dordolec në debatin televizivtë ndjeku nga qindra miliona njerëz në botë.

Ndoshta diçka mund të ndodhë me donatorët e mëdhenj, që kanë në dorë të mbyllin rubinetat e parave për garën elektorale tani që shohin që Bajden e ka humbur davanë. Ndoshta mund ta detyrojnë të tërhiqet.

Vetëm në këtë mënyrë mund të tregohet edhe pse vonë, që krahët politike në Amerikë e respektojnë institucionin e Presidentit dhe të Shtëpisë së Bardhë. Dhe jo vetëm me arsyen se Bajden nuk mund ta mundë ish-presidentin. Por se posti më i rëndësishëm në botë kërkon një njeri të mençur, të aftë dhe energjik.

Në të kundërt më mirë egocentristi Trump, që do çorbavitë botën në katër vitet që vijnë. 

Kombëtarja e rekordeve

Shqipëria (veçanërisht ekipi kombëtar) ka befasuar gjithë Europën në këtë kampionat europian. Cdo ndeshje, djemtë tanë kanë arritur rekorde, të cilat kanë për të qëndruar gjatë të pathyeranë historinë e kampionateve europiane. 

Në ndeshjen e parë arritën të shënonin golin më të shpejtë. Dhe nuk ishte rekordi i vetëm shpejtësia. Për herë të parë një lojtar me mbiemër Bajrami shënon gol për Kurban Bajram. Ka patur raste kur futbollistët kanë shënuar në ditlindjen e tyre, në ditën e Festës Kombëtare, por që një Bajram të shënojë për Bajram është diçka gati e pamundur të përsëritet.

Në ndeshjen e dytë (të cilën edhe mund ta fitonin) kuqezinjtë shënuan një tjetër rekord. Gjasula hyn në pjesën e dytë dhe shënon në të dy portat. Ka pasur raste që një zëvendësues të shënojë dy gola, por asnjëherë nuk ka ndodhur që të kalojë të dy portierët. Edhe ky një rekord vështirë të thyhet përgati një shekull.

Ndoshta do kishim mundur edhe Italinë në ndeshjen e parë, sikur mos kishim pasur drejtuesa të huaj. Një historian-psikolog shqiptar do kishte qënë shumë i nevojshëm për përgatitjen psiko-patriotike të djemve tanë. Nëse do i kishin frymëzuar me historitë e Selam Salarisë dhe Mic Sokolit, që e zunë topin nga gryka Hysaj nuk do e ulte kokën i trembur nga një top sintetik i mbushur me ajër. Barila nuk do shënonte dot. Mund të thuhet që kushtet nuk janë të njëjta, se Selami dhe Mic Sokoli ishin në luftë e sipër, kur të ndizet gjaku dhe do t'i mundësh armiqtë edhe duke falur jetën, por edhe lufta sportive kërkon t'i gjeshkundërshtarët armiq. Ja për shembull "plisat" që kanë një moshë mesatare më të madhe se ajo e futbollistëve, e dinë mirë këtë gjë, ndaj dhe këndojnë në stadium "vritini sërbët!".

Nëse flasim për tifozerinë tonë, ajo vërtet ka qënë "e papame". Mbajmë rekordin për numurin e ndjekësve në stadium, si dhe atë të blerjes së flamurëve. Nga burime të mirëinformuara pranë sindikatës gjermane të punëtoreve të seksit, shqipëtarët kanë qënë gjatë këtij europiani klientët më të preferuar. Shefja e s ektorit të marëdhënieve me publikun e kësaj sindikate i ka përcaktuar si "shkipëtari-kokëforti-punëshpejti". Sigurishtqë të dhëna statistikore të mbështesin këto deklarata ende nuk ka.

Tani na mbetet vetëm të mundim Spanjën, se dhe një barazim nuk na shpie dot më tutje për të arritur rekorde të reja.

Ti Shqipëri më ep nderë- Më ep Ramën lider!

Edhe këtë herë më sosi durimi të ndiqja deri në fund intervistën e Ramës përgazetarin e RAI 3. Më bezdis fodullëku i tij edhe pse është i menderosur. I është krijuar bindja se kujtdo mund t'ja dalë me fjalë dhe batuta duke përforcuar idene edhe tek shikuesit e huaj se nuk ngjan me një kryeministër por me kreun e një klani mafioz, që nuk ka asnjë seriozitet apo ndjenjë përgjegjësie, por vetëm mundohet të bëjë fajtorë të tjerët se nuk po paraqesin asnjë fakt. (Ndoshta gazetari italian po të dinte atë anekdotën e njohur të kohës së komunizmit për "faktin" e tradhëtisë bashkëshortore do i ishte përgjigjur ndonjë çast: Fakti nuk dukej se ishte brënda!")

Linja kryesore e "mbrojtjes" së Ramës ishte se po goditeshin shqiptarët dhe Shqipëria për shkak të luftës politike brenda Italisë, por edhe nga motive të vjetra të racizmit ndaj shqiptarëve. Dhe në mënyrë të ngjashme me krerët e CosaNostras në Itali ai deklaroi se do e mbronte nderin e shqiptarëve të nëpërkëmbur nga deklaratat për "narkoshtet" apo për korrupsion të hapur.

Por edhe italianët dhe ahqiptarët e kuptojnë se emisioni Report shigjeton me fakte të vërtetuara apo edhe jo të vërtetuara (nuk është puna e gazetarisë por e prokurorisë të sjellë fakte tërësisht të dokumentuara)qeverinë Rama dhe jo shqiptarët dhe Shqipërinë. (Ndonëse duhet edhe të pranojmë që në krahasim me numurin e popullsisë jemi bajagi të përparuar në krimin e organizuar në botë.)

Edhe pse qëllimi i Report nuk ishte të hetonte thellësisht në problemet e shoqërisë shqiptare ai përsëriste diçka të njohur edhe nga vendasit , por edhe nga institucionet ndërkombëtare, që nuk ka një vijë ndarëse mes qeverisë dhe administratës shqiptare nga organizatat mafioze. Rama e ngriti qeverisjen e tij duke u mbështetur në organizatat kriminale dhe duke i mbështetur ato. Ndaj dhe kanë ndodhur ato që nuk ndodhin në çdo vend, që Ministri i brendshëm drejtonte rrjetin e drogës, që kriminelët bëheshin deputetë dhe kryetarë bashkie dhe që kryeministri dhe pasuesit e tij takoheshin hapur dhe hanin dreka e darka ose flini në hotelet e kriminelëve të njohur. Ndaj pa frikë edhe nëse mund të mos përdorim shprehjen "narkoshtet", me plot gojë mund të themi se kemi të bëjmë me një "narkoqeveri" dhe një "narkokryeministër". Ai vetë ka krijuar kushtet më të mira për pastrimin e parave të drogës, që në një pjesë të madhe janë motorri i ekonomisë shqiptare.

Të kthehemi tek nderi i shqiptarëve dhe Shqipërisë, cënimin e të cilit Rama e identifikon e cënimin e "nderit" të tij.

Opinioni im është se në vendet perëndimore ku jetojnë emigrantët shqiptarë, opinion publik është në gjendje të dallojë shqiptarëe ndershëm që janë shumica nga banditët. Edhe të huajt që shkojnë e vizitojnë Shqipërinë janë në gjendje të dallojnë cilësitë pozitive të shqiptarëve nga  korrupsioni i një pjese të administratës. Ndaj nuk mund të flitet për një "nder" apo "çnder" të përgjithshëm dhe gjithpërfshirës.

Nëse ka diçka për të cilën duhet t'i ankohemi Shqipërisë (shoqërisë shqiptare) është fakti që mban në krye prej më se 10 vitesh një lider tërësisht të çndershëm, si Edi Rama. 

Trump u dënua- A do i humbë zgjedhjet?

Juria prej 12 vetësh e deklaroi fajtor "The Donald" për falsifikim dokumentesh për të mbuluar pagesën për "heshtjen" e aktores porno Stormy Daniels, për një aferë që kishte patur vite më parë me të.

Unë vetë kam menduar që ndjekja në pafundësi e çështjes "Daniels"nuk do e lëkundëte Trumpnga pozita udhëheqëse në garën elektorale. Zelli i madh i prokurorëve ( që kryesisht anojnë nga demokratët) mund t'i shërbente linjës së tij "po sulmohem nga establishment për të mos u zgjedhur president" dhe të shtonte simpatinë për të në shumë njerëz të lëkundur. Eshtë në natyrën njerëzore. që të ndjesh keqardhje për të persekutuarin. E megjithatë çështja penale shkoi në gjyq dhe sistemi i drejtësisë amerikane (ndër më të mirët në glob) funksionoi. Edhe një ish president mund të dënohet edhe për faje jo shumë të rënda, ndërsa në vendet me një qeverisje autarkike ose me demokraci hibride, krerët e shtetit kryejnë nga korrupsioni e vjedhja dhe deri në vrasje të kundërshtarëve apo atyre që ju cënojnë pushtetin.

Sigurisht që Trump as do shkojë menjëherë në burg, sepse ka disa shkallë apelimi dhe nuk dihet se si do përfundojë procesi gjyqësor, që do zgjatë edhe shumë kohë pas zgjedhjeve të Nëntorit. Në rast se Trump fiton ai e ka në dorë të falë veten. Në rast se humbet nuk ka ndonjë interes të madh se si do vijojë procesi. Madje do ishte e arsyeshme që Gjumashi Xho ta falte kandidatin humbës.

Por si e përmenda më lart, nuk është çudi që vendimi i sotëm të shtojë simpatinë për Trump. Dhe jo vetëm në meshkujt e bardhë, që përgjithësisht mendojnë "E mo se nuk bëri ndonjë gjë të madhe se shkoi me një pornostar", por edhe në shtresa të tjera të popullsisë, madje edhe në gratë, që janë të prirura të ndjejnë keqardhje për "viktimën". (Në këtë rast vërtet Trump është viktima, se Daniels shkoi me dëshirë dhe për më tepër edhe u pagua "që mos i rrëfente miletit".)

Diçka do duket në sondazhet e ardhmen, e megjithatë duhet thënë se dhe ato nuk janë përfundimtare. Ka ende dhe shumë për të rrjedhur deri të martën e parë të nëntorit.

Nëse Trump do humbasë si rrjedhojë e këtij vendimi atëhere do i shtohet numurit të burrave që janë rrëzuar nga mosfrenimi i epsheve.

Në mënyrë përmbledhëse këtë e ka shprehur dikur veteran Avni në një bisedë me një shok të Birosë. Kur shoku X i tha "Eh more Avni, shumë shokë na morri lufta!", veteran hazërxhevap ju përgjigj "Vërtet shoku X, po më shumë na i morri ajo plaçka!:

Vërtetohen të tjera profeci të Nostradamusit për 2024

Edhe pse të vështira për t'u kuptuar plotësisht, të gjithë studiuesit seriozë të kuatreneve të Nostradamusit pajtohen me faktin se shumica e profecive të tij për vitin 2024 jane realizuar. Deri më tani janë provuar tërmeti në Japoni, diagnostikimi i Mbretit Karl dhe dukeshës Kejt me "sëmundje të keqe" dhe rritja e çmimeve të ushqimeve.

Sot u njoftua se edhe aksidenti me helikopter i presidentit Iranian ka qënë i parashikuar në kuatrenin:

Mes gjëmimeve në majën

E malit me mjegull

Humbet veziri.

Entuziastët grekë të profetit të shquar francez, kanë dhënë shpjegim edhe për kuatrenin:

Kovaçi do lerë farkën

Dhe do vendosë 

Për ligjet në Europë.

Sipas tyre parashikimi lidhet me kandidinimin e Fredi Bejlerit për në Parlamentin Europian. Sikundër është e njohur, në Mesjetë nuk kishte hidraulikë të specializuar, por rëndom instalimet me ujë të ngrohtë dhe të ftohtë për të pasurit kryeheshin nga koveçërit. Nuk dihet nëse Micotaqis është ndikuar nga kuadreni i Nostradamusit për kandidimin e Bejlerit. Ende pritet të verifikohet nëse tepelanasi i burgosur nga Rama do arrijë të fitojë në zgjedhjet e qershorit.

Shumë diskutime ka rreth një kuadreni, për të cilin nuk janë gjendur ende spjegime të pranueshme nga shumica e studiuesve. Bëhet fjalë për vargjet:

Njeriu i fiqve do përndiqet

Dhe po nga fiqtë

Do dalë i kulluar.

Unë e mirëpres kryeministrin tim

Nuk di ta spjegoj tamam se ç'është forca magnetike me të cilën na tërheq Atdheu, që nuk ka se si të jetë e ngjashme me Forcën e Tërheqjes së Gjithësishme, se në të kundërt nuk do kisha ikur si shumë të tjerë. Por ja po të më pyesin se cili është kryeministri im, menjëherë hidhem dhe them Rama dhe jo sikundër do ishte më e logjikshme, të përgjigjesha - Trudo. Eshtë si një lloj fiksimi i përhershëm mendor Shqipëria, shqipëtarët,gjuha shqipe, gjërat shqipe, shqiponjat, shënja e shqiponjës me duar e të tjera si këto. Kur udhëtoj mes natyrës së këtij vendi të pamatë, në kokë më rrinë vetëm vargjet :

"Kanadaja plot liqene

Si Shqipëria s'je moj qene!", 

të cilat i kam dëgjuar nga goja e ndonjë patrioti, ose janë sajuar nga pjesa nacionaliste e Nënndërgjegjes sime

Ndaj dhe mezi pres që në turin e madh të takimeve të kryeministrit tim me emigrantët në Milano, Dyseldorf dhe Londër, të shtohet edhe një takim  në Toronto ose në Montreal.

U ngazëlleva kur pashë entusiazmin e emigrantëve të Athinës, që përzjehehej me entusiazmin e punonjësve të administratës shqiptare, që nuk duan të humbasin vendet e punës dhe privilegjet e ndonjë pisllëku që bëjnë ndërsa ushtrojnë detyrën.

Ja për të këtilla gjëra ke!mi nevojë ne qyqet e Mërgatës shqiptare kudo që jemi. Flamuj, folklor, thirrje patiotike si "O sa mir me ken' shqiptar", dhe më në fund gjunjëzimin e kryeministrit, Padishahut vetë, para popullit të tij. (Se ne nuk jemi koka e Zeusit- thoshte dikur idhulli i Edi Ramës.)

Nuk di se sa do jetë e mundur të realizohet kjo ëndërr (jo vetëm e imja , por e mijra qyqeve të Kanadasë), se është e vështirë të jepen viza për qindra e qindra socialistë shqiptarë që duan të shoqërojnë Ramën kudo që shkon. (Për shpenzimet nuk është ndonjë problem i madh se edhe sikur mos e përballojë dot buxheti i shtetit, diçka do japin Maneja me Kastratin.)

Në se do ketë gjasa që të bëhet, do shkoj menjëherë të ble një kostum të kuq, të më shkojë me këpuzët e zeza, një flamur pak më të madhe se një çarçaf dopio dhe një bikerinë me vezë për t'i pirë esëll mëngjesave të dy javëve para takimit.

Për të thirrur me sa kam në kokë:

"Yjaaaaaaaaaaa!!!"

Rikthehen atentatet politike

Në këtë vit të krisur, me luftë në Ukrainë dhe Gaza, me gjyqe dhe fushatë elektorale në SHBA, me kërcënime armësh bërthamore, sikur këto mos ishin të mjafta, rikthehen edheatentatet politike ndaj një politikani në shkallët më të larta në pushtet. Një i moshuar sllovak mbi 70 vjeç, është përpjekur të vrasë kryeministrin Robert Fico. Për fat të mirë Fico e ka kaluar rrezikun e humbjes së jetës.

Ndjehet një atmosferë e tensionuar në Europë, që prej nisjes së luftës në Ukrainë. Atentat ndaj një personaliteti të lartë nuk kishte ndodhur që prej vitit 2003, kur klani i Zemunitvrau kryeministrin sërb Zoran Xhinçiç. 

Partia e kryeministrit Fico, të cilin europianët e quajnë një politikan populist dhe pro Putin, akuzojnë për atentatin, shtypin sllovak liberal, që sipas tyre ka ngjallur urrejtje në pjesë të caktuara të popullsisë sllovake ndaj kryeministrit. Nuk është e pamundur të jetë edhe kjo, por si ndodh zakonisht në politikë, palët janë të predispozuara të gjejnë fajtorët në kundërshtarët edhe pse vetë mund të përdorin të njëjtën gjuhë të helmuar ndaj të tjerëve. Kështu bëjnë pjesa më e madhe e partive politike dhe në mënyrë të veçantë ato me prirje populiste.

Kur ndodhin ngjarje të tilla të rënda dhe për të cilat akuzohen mediat liberale, të shkon mendja që është mirë tek ne, ku Lali Eri dhe Rama kontrollojnë dhe përdorin në dobi të tyre 90% të mediave. Edhe pse mund të ketë deformime në informacion, të paktën shoqëria jonë e ka të garantuar jetën e udhëheqësve. Se kudo mund të gjenden pleq 70 e ca vjeçarë, që ushqehen nga mëngjesi deri në darkë me gazeta dhe lajme nga kanalet televizive dhe larg qoftë, ngrihen dhe i këutin ndonjë koqe plumbi kryeministrit apo kryetari të bashkisë.

Se nuk ka gjë më të keqe se vrasja e një lideri!

Nga pikpamja njerëzore, shoqërore dhe ekonomike. I kemi hequr këto trauma kur ndodhi atentati ndaj Heroit të demokracisë Azem Hajdari, kur funerali u kthye në grusht shteti dhe Berisha me të tijtët u "nisën të shpëtonin Shqipërinë", por nuk i la ta shpëtonin ambasadorja amerikane Lino. Dhe i ndjeri hero Azem nuk kishte qënë as ministër ndonjëherë. Mendo ç'katrahurë mund të sjellë (allahsëndëk) atentati ndaj një kryeministri.

Më e thjeshta pasojë është një javë zi kombëtare, ndërprerja e tërë veprimtarive kulturore dhe sportive, e vazhdimi më pas me vendosjen e shtatoreve në sheshin Skënderbe, në Veliera në Durrës dhe në Lungomaren e Vlorës. E të gjitha shpenzimet nga xhepat e taksapaguesve. Se për heroin e Demokracisë (që nuk ishte as ministër) dhe kemi një përmendore në Qëndër të Tiranës dhe një shtatore në Qytetin e Studentit.

Të rrënqethet trupi vetëm ta mendosh një ngjarje të tillë.

Po si e përmenda dhe më lart, demokracia shqiptare është e imunizuar nga të tilla mundësi, "kur të vjen nga se pandeh"se mediat janë të moderuara dhe njëkohësisht dashamirëse ndaj pushtetit. Ka zëra që kryeministri po përgatit një ligj për mediat që të jenë edhe më të moderuara edhe më dashamirëse dhe kjo do sjellë garanci për vazhdimësinë e pushtetit nën sloganin "Ymër Padishahut!"

A duhet të presim "mrekullitë" nga SPAK?

Si të gjithë mesdhetarët, ne shqiptarët jemi të paduruar, Ndoshta edhe më të paduruar se të tjerët (përjashto këtu grekët). Dikush mund të thotë se pas 34 vjetësh tranzicion kemi të drejtë të jemi të paduruar se gjërat kanë shkuar më keq dhe nuk duket se mund të përmirësohen.

E vërteta është se ka gjëra që kanë shkuar më keq, por edhe shumë gjëra janë përmirësuar në Shqipëri. Vërtet shkalla e korrupsionit është rritur dhe skandalet janë nga më të paimagjinueshmet, por ka edhe zyrtarë që janë duke u ndjekur penalisht për korrupsion, si dhe ndjehet një "atmosferë frike" për nëpunësit e lartë se mund të arrestohen nga SPAK.

SPAK është kryefjala e shumë debateve në media dhe opinionet janë nga më të ndryshmet: institucion efikas, institucion i kapur, institucion që punon me dy standarte, i kontrolluar nga amerikanët, i kontrolluar nga Rama dhe të tjera variante dhe nënvariante të ngjashme.

Por në thelb c'farë janë SPAK dhe Gjykata e Posaçme?

Janë institucione shqiptare , në të cilët punojnë juristë shqiptarë, të formuar në shkolla shqiptare. Detyrimisht nuk ka se si të jetë një "makinë perëndimore" që funksionon me përpikmëri. Për vetë formimin e tyre njerëzor dhe profesional, prokurorët e SPAK janë të ngjashëm me kolegët (si i quan Veliaj) e tyre në të gjitha fushat e jetës shqiptare. Kanë mangësitë e tyre profesionale dhe mangësitë në karakter, që mund të variojnë nga ashpërsia e panevojshme, në përdorimin e dy standarteve, në "elasticitetin" ndaj të fuqishmëve, në dëshirën për protagonizëm dhe deri në mendësitë primitive të hakmarrjes. Edhe presioni apo kontrolli që mund të bëjnë amerikanët nuk mund t'i kthejë ata në juristë të devotshëm apo juristë të klasit të parë.

Përgatitja e dosjeve penale për ato që quhen "krime të jakave të bardha" është një proces i vështirë edhe në vendet me shumë përvojë juridike, me juristë të klasit dhe me numur të madh punonjësish. Ndaj shpesh herë është objektive edhe mungesa e cilësisë në përgatitjen e dosjeve ndaj zyrtarëve shqiptarë, që ka sjellë dënimet minimale të tyre.

Nga SPAK nuk duhet të presim të ç'rrënjosë korrupsionin. Ai institucion nuk mund të sjellë "mrekullira" sepse e tillë është dëshira jonë edhe sikur të ishte i përbërë nga juristë anglo-saksonë. Në një vend me korrupsion të gjërë dhe të kudondodhur SPAK vetëm mund të vendosë disa "standarte frike" për ata të cilët i druhen burgut ose kanë turp të shkojnë atje. Pasi në shumë të rinj shqiptarë tani ka hyrë edhe psikologjia se "le të kem mundësi të bëj 3-4 milion euro, pa i bëj edhe dy vjet burg!"

Pra mrekullia e krijimit të një shteti me korrupsion të pakët dhe institucione të fuqishme do dy gjëra: Kohë dhe përpjekjen e gjithë shoqërisë për të luftuar korrupsionin nga rryshfeti më i vogël dhe deri në vjedhjet stërmëdha të taksapaguesve.

Sigurisht që këtë mrekulli nuk mund ta sjellë Rama. Ai ka meritën se ka ngritur në shkallën më të lartë korrupsionin shtetëror. Dalja e tij nga skena politike do ishte një mrekulli, por edhe kjo do kohë që të ndodhë.

A po i kërcënon Rama grekët me "Kalin e Trojës"?

Më 12 maj kryeministri shqiptar Rama do marrë pjesë në një takim masiv me emigrantët shqiptarë në Athinë. Në pamje të parë duket e natyrshme një takim i kryeministrit me bashkëatdhetarët në një qytet ku mund të ketë gati 200 mijë të tillë.

Ajo që e bën të çuditshëm dhe gati delirant këtë ngjarje është fakti se do mbahet saktësisht një vit pasi me urdhër të Ramës u arrestua Fredi Bejleri, gjë që solli acarimin e thellë te marëdhënieve midis dy qeverive.

 Pavarësisht nga teprimet e qeveritarëve grekë në ndërhyrjet për "çështjen Beleri" (përfshi këtu edhe kryeministrin Micotaqis), zgjedhja e një mitingu të tillë (mundësisht i një entusiazmi të paparë) në një datë të tillë është jo vetëm karshillëk dhe tregues i delirit të Ramës, por edhe një thellim i krizës shqiptaro-greke. Nuk ju sjell asnjë të mirë as emigrantëve shqiptarë në Greqi.

Indirekt duket që Rama i thotë Micotaqisit, që unë do përdor "Kalin e Trojës" të mbushur me emigrantë shqiptarë për të të rrëzuar ty në zgjedhjet e ardhshme!

Provokimi është vërtet torollak dhe nuk ka asnjë të ngjarë t'i sjellë dobi dikujt, vec kënaqësisë prej egocentristi që do dëgjojë nga servilët e tij kur t'i thonë "Ca ja ke dhi n'mes të Athinës Micotaqisit! Po ja kalon edhe Odisese!" 

Emigrantët shqiptarë në Athinë dhe kudo në Greqi e njohin se kush është Rama dhe janë të pakënaqur nga gjendja e marëdhënieve të vendit amë me vendin ku jetojnë. Ata, më shumë se të gjithë janë të interesuar që marëdhëniet të jenë sa më të mira. Prej vitesh i shqetëson "dashuria" e madhe e Ramës për sulltan Erdoganin. Ata asnjëherë nuk kanë për t'i shërbyer delirantit Rama për të rrëzuar një qeveri greke që nuk i pëlqen kryeministrit shqiptar.

Të vjedhim çdo gjë, kudo dhe kurdoherë

Në fillimin e viteve '70, sektori i Komitetit Qendror që merrej me përpilimin e parrullave, sajoi si parrullë të rendit të ditës "Të kursejmë çdo gjë, kudo dhe kurdoherë". Parrulla përbënte politikën ekonomike të viteve '70, kur pas ftohjes me Kinën nga kupola dihej që burimet materiale dhe financiare do bëheshin gjithnjë e më të pakta dhe do fillohej racionimi në çdo gjë. Parrulla shënoi fillimin e rënies së sistemit socialisto-diktatorial, që do çonte në ndryshimin e sistemit 17-18 vjet më vonë.

Tashmë, sistemi i krijuar nga Nano-Berisha-Rama si parrullë për politikën ekonomike të vendit kanë krijuar parrullën që nuk thuhet hapur por nënkuptohet: "Të vjedhim çdo gjë, kudo dhe kurdoherë". I fundit i treshes krijuese, sipas teorisë materialiste të revolucionit permanent e ka ngritur aplikimin e parrullës në nivelin më monstruoz.

Por më e rrezikshme se sa mbushja e administratës me hajdutë nga Kryeministri dhe deri tek kryetarët e bashkive, është gjendja inerte e asaj pjese të shoqërisë e cila nuk vjedh. Eshtë e trembur, e demoralizuar apo e gjithë shoqëria është e mbushur me realistë, pragmatistë, indiferentë, çiqitëmistë, delenxhinj, mashtrues, oportunistë, peqelepistë dhe kategori të tjera të ngjashme sojsëzësh?

Ajo që të tremb është kur shikon se Kryetari i Bashkisë (hajduti Erion Veliaj) flet para nxënësve të shkëlqyer të një gjimnazi të Tiranës. Në mënyrë të ngjashme me kohën e Diktaturës, në vend që gjimnazistët të ngrihen e të reagojnë ndaj kryehajdutit, ata rrinë të heshtur dhe nuk arrin të kuptosh se ku nis frika dhe ku vazhdon pajtimi i të rinjve me modelin e "suksesshëm Rama-Veilaj".

Që të thuash se gjimnazistët e Tiranës nuk dinë se ç'ndodh në Tiranë dhe në Bashkinë e Tiranës është absurde. Atëhere shpirti rebel i adoleshentëve (gjë e njohur historikisht) ose është i fashitur ngafrika ose për ta është normale që të vjedhësh dhe më pas të mundohesh të mbulosh me deklarata vjedhjen.

Takimi i Erit me gjimnazistët, pavarësisht se bajat, mashtrues dhe i pështirë, është një sinjal pozitiv për Ramën dhe hajdutët e tjerë, se e kanë tashmë të qartë që nuk ka forcë në Shqipëri tani dhe në një të ardhme të afërt që t'i rrëzojnë.

Ndaj do vazhdojnë të vjedhin në çdo gjë.

Rrembimi (fund)

 (vijim)

...përshpejtuesi i grimcave...Nikël...lahutë...lumi i Droit...mallkim kozmik..."

Më pas heshtje e plotë. Nuk isha më i sigurt nëse e kisha dëgjuar apo menduar atë që u tha nga një zë baritoni. "Hamëndja është e qëlluar! Me një fjalë janë alienët. Po ku jam unë dhe ata që më kanë sjellë?"

"Mos u tut! Je në bazën tonë"- u dëgjua brenda tëmthave të mij përsësëri Zëri.

"Ku është kjo baza juaj?"- mendova. Dukej që Zëri i lexonte, shikonte, ose i dëgjonte mendimet e mija se menjëherë u përgjigj:

"Në pjesën e pasme të Hanës!"

"O paska patur të drejtë Fredi i Paçit!"

"Kush asht Fredi i Paçit?"

"Alfred Cako, një studiues shqiptar."

"Qëllimi jonë është shumë miqësor ndaj jush dhe gjithë Njerëzimit. Besoj se e di rrezikun që paraqesin armët bërthamore?!"

"E di po unë ç'hyj këtu?"

Pas gati një minutë heshtjeje të plotë, Zëri u dëgjua përsëri:

" Planeti juaj, që ju e quani Tokë, ka hyrë në një çast tejet delikat, që rrezikon një konflikt bërthamor në një kohë jo të largët. Ne po mundohena ta evitojm.!"

"Po rrëmbeni ata që kanë në dorë këto armë, unë as dhe një kobure nuk kam në shtëpi."

"Mos u ngut. Ju kemi përzgjedhur ju dhe disa subjekte nga kombe të tjera, se duam të studiojmë se si mund të reagojë Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s ndaj një provokimi bërthamor të Putin. Ndaj po krijojmë një profil të plotë psiko-motoriko-logjik të kandidatëve kryesorë prej të cilëve do dalë sivjet Sekretari i Përgjithshëm. Kryeministri shqiptar është njëri prej tyre."

"Po në 10 milion shqiptarë në botë mua më gjetët? Pse nuk rrëmbyet Saliun ku bën ecje në tarracë?"

"Ju jeni në një grupmoshe me të dhe për më tepër jetoni shumë i izoluar dhe nuk do binit në sy po të mungonit disa ditë."

"Kam disa ditë këtu?"

"Po të fusim edhe të sotmen keni plotësisht tre rrotullime të tokës rreth vetes. Po jemi gati në fund dhe shpejt do jeni në habitatin tuj."

Ndjeva që gjaku po qarkullonte në fundet e gjymtyrëve dhe shpresa se mund t'i shihja njerëzit përsëri po bëhej e vërtetë.

"Po ndonjë përmbledhje të studimit do më jepni në fund?"

"Mos u bëj rrot fare!" -u përgjigj Zëri dhe kjo ishte fjalia e fundit që dëgjova prej jashtëtokësorëve. Më pas gjithshka u errësua dhe nuk kuptova se sa kohë kaloi, kur u përmenda në rrugën e pjerrët ku kisha qënë me makinë. Makina nuk ishte. Duket e kishin hequr si të parkuar në një vend ku nuk lejohej dhe do të më duheshin diss ditë që ta gjeja. Por isha në një gjendje euforike, se më kishin shpënë deri prapa Hënës dhe më kishin risjellë. Mund ta ngjisja me vrap të përpjetën që më ndante nga shëpia. Ndoshta padashje kisha ndihur në parandalimin e mundshëm të një lufte Bërthamore. 

Rrembimi (2)

 (vijim)

Cdo gjë ishte aq e njëtrajtëshme sepse ishte ndalur edhe zukatja. Nëse pat patur të tillë. Asnjë ndryshim sado i vogël i dritës, ajrit dhe temperaturës. Nuk ndjeja as të ftohtë as të ngrohtë. Gjithshka ishte e palëvizshme.

"Përse të më kenë sjellë këtu? Dy ditë pasi dola në pension, unë një emigrant i thjeshtë nga Europa Lindore, në një qytet të humbur të Kebekut? Shërbimet sekrete? Cilit shërbim mund t'i ketë rënë ndërmend, që të merret me një 65 vjeçar që sheh vetëm punën e tij, madje edhe se ç'punë sheh nuk e di as ai vetë. Jeta vërtet qënka plot të papritura dhe mua më ka pritur një e tillë, të ndodhem në një mjedis tërësisht të huaj, me 21 sfera të vogla në trup dhe me një  më të madhe në kokë. Ndoshta nuk do zgjasë shumë. Nuk dua të jetë një tmerr pafund...Fëmijët duhet të kenë filluar të më kërkojnë vazhdimisht në celular, ndonëse nuk di se sa kohë kaluar, që dhe ata t'i përfshijë paniku. Celulari duhet të jetë në makinë dhe makina ose ka mbetur në rrugën e pjerrët jo larg shtëpisë ose më kanë rrëmbyer me gjithë të. Nëse më zhdukin atëhere për ta do jetë një enigmë torturuese. Më mirë të më gjejn kështu, lakuriq dhe me gjithë këto rruzuj në trup se sa të mos le snjë shënjë. Do ketë gjithfarë teorish nga përfshirja në sekte të ndryshme djallore, dhe deri në eksperimentim me lojra të sofistikuara seksuale apo rrëmbim nga jashtëtokësorët. Do mbeten vetëm me pyetjen "pse?", por nuk do mendojnë se i braktisa pa u përshëndoshur. As avokati im, me gjithë zellin e pandalshëm nuk mund të bëjë gjë, se kjo që po ndodh është jashtë juridiksionit të tij."

Mendova të matja pulsin për të parë se si rridhte koha, por isha i ngujuar. Mund të lëvizja vetëm sytë. Më pas mendova të numuroj me mendje, por edhe atë nuk e bëra se kisha frikë se do më zinte gjumi. Ndosha ai i Madhi. Të mos më kaplonte gjumi dhe të ndjeja që qënia ishte vërtet e gjallë dhe funksiononte thuajse normalisht menova të bëja diçka tepër të njohur për ata që ushtrojnë Joga ose Zen. Të merrja frymë sa më thellë dhe të mundohesha të ndiqja lëvizjen e ajrit brenda mushkërive dhe deri sa oksigjeni të arrinte në rrjetin e qarkullimit të gjakut. Provova, por nuk arrija dot. Trupi nuk komandonte dot një frymëmarrje të thellë ose nuk kishte të nevojshme diçka të tillë. Nuk mund të gjeja se në ç'lloj gjendjeje më kishin vendosur. Nuk kisha nevojë as për ajër dhe as për ujë e megjithatë nuk ndjeja as dhimbje as lodhje dhe asnjë lloj nevoje tjetër njerëzore. "Do më kenë vendosiur në gjendje pezull" - mendova pa e ditur as vetë se ç'lloj gjendjeje mund të ishte kjo. Ndoshta mungesë e forcës së tërheqjes së gjithësishme,

"Nuk është e mundur që kjo kupolë të mos ketë një vend nga hyet ose dilet!. Nuk besoj se teknologjia ka arritur të kthejë një qënie të plotë në miriada atomesh dhe pasi ta kalojë përmes një membrane sferike, në hapësirat mes atomeve dhe më pas të më kenë rimbledhur saktësisht dhe të më kenë vendosur mbi një podium. Duhet të jetë diçka jashtëzakonisht e avancuar ose mbetet të më kenë rrëmbyer jashtëtokësorët."

"Hamendja është e qëlluar!"- dëgjova një zë baritoni brenda kokës sime, që fliste një shqipe pakëz në dialekt mbiShkumbinor.

U meka. Nuk isha më në gjendje të mendoja. Në tru më kalonin vetëtimthi mijëra fjalë, por pa lidhje me njëra tjetrën. "...hakmarrje...mutacion...nanoteknologji...dru me pre...Covid...Inteligjencë Artificiale...doni pish?...shpejtësi e dytë kozmike..."hani i dy Robertëve"...acidi ribonukleik...vallja e shpatave...katran...LSD...

(vijon)

Rrëmbimi

Drita ishte verbuese dhe nuk di se si arrita të mbaja timonin për të mos dalë nga rruga. Ndoshta nga që motorri dhe çdo gjë tjetër ishte fikur në çast. Sa kishte kaluar mesnata dhe ndodhesha në një të tatëpjetë jo larg shtëpisë. Në një natë pus të zezë, i rrethuar nga bredha të errët që ende mbanin borë degëve.

Më pas nuk ndjeva asgjë. Më shumë se një humbje ndjenjash e zakonshme apo dhe një vertigo, ajo ishte një ndalim i plotë i shqisave, por ende isha në gjendje të mendoja. Isha thjesht mendim. Pa asnjë qasje ndaj realitetit, nëse vërtet ende kishte një të tillë. "Kjo do jetë vdekja...trupi vdes dhe idetë rrojnë përgjithnjë. Pak a shumë si tek Platoni apo edhe në propagandën komuniste, kur ideali ishte i përjetshëm. Nuk di sa kohë mund të arrij të duroj kështu vetëm si mendim. Apo koha jashtë realitetit nuk ekziston se është e pakuptim. Por duhet një farë kohe, qoftë edhe nanosekonda për të menduar?"

Mendova sikur të mundja të mos mendoja fare, se po bëhej një gjendje torturuese. "Po si mund të torturohesh qoftë edhe psikologjikisht nëse nuk ka realitet, nuk ka inde njerëzore, nuk ka luhatje të tensionit apo shtim të rrahjeve të zemrës? Dhe si mund të ketë gjendje nëse realiteti mungon?!" Nuk pata arritur deri në përpjekja e vërtetë për të ndalur mendimin, se nga brenda kapakëve të syve po shquaja dritë. Jo si ajo e tunelit , që përgjithësisht tregojnë ata që kanë pasur Përvojë Pranë Vdekjes. Ishte një dritë në një tonalitet të së blertës, që nuk kuptohej  nëse vinte nga një burim i vetëm apo rridhte nga e gjithë sipërfaqja e sferës ku ndodhesha. Ndodhesha brenda një sfere. Ose nën një kupolë ndoshta 15-20 metërshe. Iasha i shtrirë mbi një podium horizontal dhe nuk dalloja dot se sa lart nga baza e sferës apo e kupolës isha. Krejtësisht i mpirë po pa ndjerë atë ndjenjën gati gudulisëse që provojmë kur na mpihen gjymtyrët ose ndponjë pjesë tjetër e trupit.

"Jam gjallë ose në ëndërr, por pak më ndryshe se më parë kur nuk shihja dot. Ndoshta do më kthehet edhe prekja, dëgjimi dhe më vonë dhe nuhatja me shijen. Po ç'ndodhi me makinën? Atje isha kur u përfshiva nga ajo masë drite verbuese."

Mu duk se po më kthehej dëgjimi. Ishte thjesht një zukatje e lehtë, pafundësisht e lehtë, sa nuk isha i sigurt nëse vinte nga sfera apo ishte vetëm brenda kafkës sime. Pastaj pushoi. Ende nuk munda të kuptoja nëse pat qënë një zukatje e vërtetë. Më vonë zukatja u përsërit. Më pas pushoi për të rifilluar.

"Dikush duhet të më ketë sjellë këtu. Eshtë e pamundur të jetë ëndërr. Gjatë gjithë jetës asnjëherë nuk kam ëndërruar diçka të ngjashme edhe pse kam përjetuar transformime të çuditshme...Të jem rrëmbyer nga qënie jashtëtokësore? Unë asnjëherë nuk i kam besuar historitë me alienë dhe rrëmbime njerëzish."

Po më kthehej ndjenja e prekjes. Edhe shikimi po më përmirësohej. Ndonëse nuk e ngrija dot kokën dallova se në majat e gishtave të këmbëve më kishin vënë nga një sferë të vogël me një ngjyrë metalike në çdonjërin prej tyre. Diçka të ngjashme duhet të kisha edhe në majat e gishtërinjve të dorës, sepse i ndjeja si të larguar prej njëri tjetrit. Diçka ndjenja përreth kokës dhe në pjesën e turpshme në fund të barkut.

 "Dikush ose disa dikushë po eksperimentojnë me mua!" Atë çast ndjeva frikë dhe kuptova se qënia po kthehej e gjitha sikundër pat qënë më parë. Me dyshimet, trembjet, lektisjet, hamendjet, marritë, etjet për gjërat tokësore dhe mbi të gjitha kureshjten. "Ky është vetëm fillimi!"-mendova.  

(vijon)  

 

Ne, qëndra e botës!

Unë nuk jam shqiptaromadh.

Por edhe shqiptarovogël nuk dua të jem sepse jo vetëm mendoj dhe flas shqip, por se me atë pjesë të voël të rruzullit me lidhin shumë më shumë gjëra se më lidhin me pjesët e tjera. Po të zesh të numurosh njerëzit, çastet, ngjarjet bëhet një shkrim i gjatë dhe i mërzitshëm jo vetëm për ata që e lexojnë, por edhe për mua që e shkruaj.

Nuk jam as krenar dhe as i turpëruar që jam shqiptar. Ndjenja e krenarisë më ka kaluar që në kohën e "trushpëlarjes së madhe", kur na dukej se ishim shumë me fat që kishim lindur në Shqipërinë "fanar ndriçues." Por gjithashtu duhet të shtoj se më vjen mirë, kur gjuha jonë quhet nga më të vjetrat e njerëzimit. Ndoshtaasgjë nuk do ndryshonte edhe po të ishte ndër më të rejat, por ja që të vjen si mirë kur mendon që genet shqiptare shkojnë deri thellë kohëve të errëta të Fillimit. Kjo lloj ndjenje më bën që të hyj në grackën e ngazëllimit , kur dëgjoj se jo vetëm gjuhën e kemi më të vjetrën dhe jemi autoktonë, por se ne jemi pikërisht në rrënjët e qytetërimit.

Rreth 20 vite më parë isha më dyshues për këtë. Hyja herë herë në një Forum shqiptar, ku pjesëmarrësit më të shumtë ishin studentë shqiptarë në botë. Doja të dëgjoja idetë e reja të të rinjve të mençur. Atje hasa me këtë ngazëllimin patriotik, që ne na i kanë përvetësuar të tjerët shumë ngjarje, figura historike dhe arritje kulturore. Dhe nuk bëhej fjalë për të njohurit Piro i Epirit, Aleksandri i Madh apo Qyprillinjtë. Thuajse e gjithë kultura para Greqisë së Lashtë dhe gjatë saj ka qënë e jona, Ose më saktë duhet thënë pellasge, pellasgo-ilire dhe si rrjedhim e jona sepse jemi trashëgimtarët e drejtpërdrejtë. Edhe lufta e Trojës sipas disa shqiptaromëdhenjve kishte qënë luftë mes fisesh pellasge, dhe më vonë  i gjithë eposi u kopjua nga grekët. E përmenda më lart që isha dyshues se aq dija. Por kishte të tjerë më cinikë se unë. Për shembull një shqiptarovogël këtyre pretendimeve ju përgjigj me një bejte të gjatë, nga e cila unë kujtoj vetëm vargjet:

Shqipëtar ishte Akili

Dhe Agamemnon rezili,

Si Paridi dhe Enea

Dhe Helena gjyvendeja...

Asokohe mbeta i dyzuar nëse kishin të drejtë shqiptaromëdhenjtë apo shqiptarovegjëlit. Para disa javësh u binda që kishin të drejtë të parët. Një historian dhe shkrimtar i joni kishte botuar librin, që pak a shumë titullohej "Troja ishte në Shkodër". Ai kishte vërtetuar pas analizës së thellë të Iliadës, toponimeve, Googlemap dhe të dhënave të tjera historike, Mbretëria e Priamit paska qënë në Kalanë e Rozafatit dhe përreth.

U indinjova me grekët e vjetër më shumë se sa jam indinjuar me këta të rinjtë, për ndërhyrjet që bëjnë për "çështjen Bejleri". Kanë mijëra vjet që na plaçkitin!

Por e vërteta vonon, por nuk mënon.

Nëse do ketë edhe studime të tjera të tilla. atëhere e gjithë historia botërore (që është kryesisht europiane) duhet rishkruar.

Për të na dhënë ne vendin që na takon.

Atë të qëndrës së botës!

Edhe Sazanin o?!

Ka një diskutim të nxehtë në Shqipëri (dhe jo vetëm) rreth projektit Rama-Kushner për të kthyer Sazanin në një qëndër turistike me pesë yje. Kundërshtarët e perhershëm të Ramës e quajnë duke bërtitur si një falje të tokës shqiptare për të zgjatur qëndrimin e tij në krye të vendit, në një kohë që duket se Trump do fitojë zgjedhjet në Amerikë. Pra favori i madh që po i bën kryeministri dhëndërit të ish-Presidentit do shpërblehet me mbështetje për të nga administrata amerikane e ardhshme. 

Deri këtu nuk ka ndonjë ekzagjerim. Eshtë i qartë qëllimi i Ramës. Puna është që kundërshtarët e Ramës fshehin një ëndërr që kanë pasur deri tashmë. Atë të mundësisë se Trump do mbështeste Berishën dhe do bënte të mundur rrëzimin e Ramës. Tani duket sikur të zhgënjyer thonë: "Oh e bëri për vete edhe "the Donald"!"

Nëse e gjykon me më pak pasion këtë çështje duhet t'ju japësh përgjigje disa pyetjeve.

A duhej zhvilluar Sazani?

Besoj se përgjigja e menjëhershme duhet të jetë "Po" dhe mbas saj lind pyetja: Kujt i duhet lënë në dorë?Mendoj se Kushner është ku e ku më serioz se AlAbari apo të tjerë investitorë të tjerë të dyshimtë vendas e të huaj. Një kompleks i madh i ndërtuar prej tij mund të tërheqë më shumë turizëm të pasurish në Shqipëri.

Pyetja të cilës ne i trembemi dhe që del e qartë edhe këtë herë është - A jemi ne një shoqëri që mund të ndërtojë një sistem liberalo-demokratik? Jo ne nuk jemi gati dhe nuk mund të jemi edhe pas 20 vitesh. Ndaj është krijuar ky sistem autokratik, i ngjashëm me atë të shumë vendeve ish-komuniste dhe veçanërisht vendeve të ish-Bashkimit Sovjetik. Në të gjitha këto vende që drejtohen nga autokratë të korruptuar ndodhin këto afera të tipit "quid pro quo" (më jep të të jap). Ndodh me britanikët në Kazakistan, ka ndodhur me amerikanët në Ukrainë dhe dhjetra e dhjetra shembuj të tjerë. 

Nëse duam të krijojmë një shoqëri perëndimore me institucione dhe më pak korrupsion, këtë nuk duhet ta presim nga SHBA dhe BE dhe aq më pak nga politikanët tanë. Duhet një vetëedukim demokratik, solidarizim dhe pjesëmarrje në politikë.

Afera e Sazanit është ku e ku më pak e dëmshme për Shqipërinë dhe taksapaguesit se sa ato të inceneratorëve, sterilizimit apo abuzimeve me ndërtimin e rrugëve. Rama deri diku po e jep "me dhimbje" Sazanin se e ka apsur ndërmend ta jepte diku ku mund të fitonte për xhepin e tij 100 milion dollarë. Tani po e jep vetëm për një mbështetje potenciale politike.

 

Princi me "tru Zogu"

E kemi më në fund edhe ne një "skandal mbretëror". Për të mos mbetur pas europianëve të zhvilluar si Britania e Madhe, Belgjika, Monakoja, Spanja dhe të tjerë, që kanë pasur jo pak skandale të familjeve mbretërore.

Si çdo gjë e jona, edhe ky skandal i familjes gjakblu, ka pak klas. Sepse pak klas ka pasur gjithnjë mbretëria jonë e sajuar e Lalë Krosëve dhe princeshave Sanije dhe Myzejen. Ngjan më shumë me një sherr banal të dy të divorcuarve (apo në proces divorci) në një lagje të varfër të Tiranës. Nga fyerjet, agresiviteti dhe kërcënimet për gjyq apo për demaskim të diplomave të falsifikuara të princit. Kjo dëshmon edhe njëherë se njerzit nuk mund të jenë të ndarë në"blugjaksa" apo "redgjaksa". Janë ndarje anakronike të cilat domosdoshmërisht duhet të shkojnë drejt zhdukjes. 

Edhe pse videoja më la një shije të keqe (do doja të mos e kisha parë), hodha këto rrjeshta i nxitur nga diskutimet në media që i qanin hallin pjesëtarëve në sherr dhe fajësonin policinë dhe mediat që i kishin bërë publike. Kishte dhe nga ata analistë që fajësonin një pjesë të shoqërisë shqiptare se "gëzohet për fatkeqësitë e të tjerëve".

Këtu ze fill përcaktimi se në vendin tonë institucionet nuk sillen si institucione.

Dhe kjo nis me institucionin mbretëror, që përfaqësohet nga princi Leka. 

Kujt i shërben filmimi nga ai vetë apo nga një shoqërues i tij, i sjelljes agresive të ish-bashkëshortes pasi është konfliktuar me të atin e saj? Eshtë kjo sjellje e njeriut që sipas protokollit qeveritar renditet menjëherë pas Presidentit, Kryeministrit dhe Kryetarit të Parlamentit? A nuk ka përreth ky princ, avokatë dhe këshilltarë , që pasi janë ftohur gjakrat t'i sugjerojnë se videot në Shqipëri bëhen publike dhe do dëmtojë edhe veten edhe fëmijën e tij?

Nuk më çudit fakti që policia apo prokuria nuk e mbajti të fshehtë këtë provë që ju pat dorëzuar Princi. NëShqipëri gjithshka shitet dhe blihet dhe gjithshka konsiderohet si një mjet "për të bo noi lek!". Organet e rendit bëjnë ku e ku shkelje më të rënda se sa kjo e "skandalit mbretëror". Ndërsa mediat jo vetëm nuk duhet tëbëhen me faj, por e kanë për detyrë të informojnë publikun për çështjet që lidhen me persona publikë apo institucione publike.

Ne na duhet të dimë se ç'lloj Presidenti kemi, ç'lloj Kryeministri kemi dhe ç'lloj Princi kemi. 

Me sa duket ky i joniështë një Princ me "tru Zogu".

 

Hipokrizia e "ortodoksit" Putin

Në një intervistë të gjatë dhënë gazetarit amerikan Karlson Takër, autokrati rus Vollodja Putin dëshmoi se jo vetëm është proluftës deri në plotësimin e kushteve të tij, porse këtë e bën i sigurt,  nën justifikimin se i janë prekur interesat kombëtare ruse dhe si fuqi e madhe botërore do i mbrojë këto interesa me çdo lloj çmimi. Gjatë gjithë intervistës, me një të qeshur dinake të një gangsteri që do të tregohet i fortë, Putin jo vetëm gënjeu për shumicën dërmuese të fakteve historike, por nuk dëshmoi asnjë lloj shqetësimi që mijra rusë dhe vëllezër të tyre ukrainas po vriten në një konflikt të armatosur të nisur prej tij.

Këtu me të drejtë në fund të intervistës. gazetari amerikan e pyeti se si përputhet qëndrimi i tij proluftës me ideologjinë e tij të të krishterit ortodoks. Më parë, Putin kishte deklaruar se ai vetë dhe populli rus jo vetëm që janë të interesuar të mbrojnë botën e popujve ortodoksë, por edhe se kjo botë ka një thellësi të madhe shpirtërore nëse krahasohet me cinizmin dhe pragmatizmin e botës perëndimore. Për ta ilustruar përmendi edhe Dostojevskin dhe kredon e filozofisë së tij, por asnjëherë nuk ju përgjigj pyetjes së gazetarit lidhur me parimin e Krishtit "për të kthyer faqen tjetër".

Ka një ngjashmëri të madhe të hipokrizisë të mafiozëve italianë në Itali dhe Amerikë me Vollodjan rus. Të parët ndjekin me përpikmëri ritet katolike, ndihmojnë kishën dhe organizatat e lidhura me të edhe pse ditën dhe natën vjedhin, korruptojnë dhe gjithashtu vrasin. Por nëse të parët i përkasin "botës së nëndheshme" dhe kanë një ndikim minor në ngjarjet botërore dhe jetën e njerëzve në shoqëritë e tyre, gangsteri "ortodoks" rus jo vetëm që drejton një nga vendet me pasuritë më të mëdha në botë, por ka nën kontrollin e tij edhe një arsenal jo të vogël të armëve botërore. Një njeri i brymosur me materializmin dialektik se ekonomia është vendimtare në çdo lloj zhvillimi historik, e përdor "petkun ideologjik fetar" vetëm për të pasur një mbështetje më të gjërë në popull. Veprimet e tij gjatë 25 viteve që drejton Rusinë janë në kundërshtim të plotë me parimet bazë të fesë së krishterë në përgjithësi dhe të ortodoksisë në veçanti. Putin vjedh, vret dhe jep vazhdimisht dëshmi të rreme.

Edhe pse duhet thënë që nuk është politikani apo udhëheqësi i parë gjatë dymijë viteve të krishtërimit, që e bën këtë gjë, Putin bëhet më i rrezikshëm se të tjerët jo vetëm se është bashkëkohës, por edhe për rrezikun e provokimit të një lufte bërthamore.

Në fillimet e kësaj lufte kam shkruar se më vjen keq për të dy palët e të rinjve që vriten , si ata ukrainas, por edhe ata rusë. Më duhet gjithashtu të theksoj se popullit rus po i vihet një njollë e madhe me mbajtjen në fuqi të këtij gangsteri, që nuk ndalet para asgjëje.

Eshtë i joni "bir bushtre"

Kjo javë ka qënë ndër më të mirat për Edi Ramën, pasi zyrtarisht ka patur dy deklarata që e cilësojnë "udhëheqës të shkëlqyer". Njëra nga Sekretari amerikan i Shtetit Blinken dhe tjetra nga ish-kryeministri anglez Toni Bler.

Pa dashur të minimizojmë rëndësinë e deklaratave (ve]anërisht të asaj të Blinken), duhet të përmendim relativitetin e tyre. Përcaktime të tilla janë të përhershme vetëm në funeralet e udhëheqësve, ndërsa kur ata janë gjallë janë thjesht të përkohshme dhe koniukturale. Nuk mund të jesh një udhëheqës i shkëlqyer kur nuk perceptohesh si i tillë nga shumica dërmuese e shoqërisë. Nëse më shumë se gjysma e shqiptarëve e konsiderojnë Ramën të korruptuar dhe autokrat, atëhere e vërteta e deklaratave politikanëve të huaj është "he is our son of the bitch!"

A është për shoqërinë shqiptare më mirë të ketë një autokrat me mbështetje të plotë nga amerikanët se sa një politikan liberal të pakorruptuar, por që nuk ndjek symbyllaz kërkesat e amerikanëve?

Eshtë një pyetje krejt hipotetike, se një lloj politikan i tillë me mbështetje në popull ende nuk ekziston në Shqipëri. Njëkohësisht nuk duhet të presim që amerikanët të krijojnë një "klimë" të tillë në shoqërinë shqiptare, që të nxjerrë një ose më shumë politikanë të këtij lloji. Për një vend me popullsi të barabartë sa të një metropoli, për interesat amerikane zgjedhja më oportune është të jetë në krye të vendit një drejtues që nuk ju kundërvihet interesave të tyre gjeopolitike dhe ju shërben menjëherë sa ju dalin probleme si të opozitës së Iranit, strehimit të afganëve apo asgjesimit të armëve kimike. Rama e ka pasur intuitën, që jetëgjatësia e tij në politikë është katërcipërisht e varur nga  marëdhëniet me Shtëpinë e Bardhë. Ai ka për të mbajtur të njëjtin qëndrim edhe në rast të ndërrimit tëadministratës amerikane në vitin e ardhshëm. 

A i ka sjellë kjo një dobi të madhe Shqipërisë?

Nuk duket e tillë sepse investimet amerikane në Shqipëri janë ende shumë të pakta dhe shqiptarët vazhdojnë të kenë sytë e tyre drejt emigrimit në Angli, Gjermani apo vende të tjera të zhvilluara. Ky është treguesi i vërtetë nëse një "udhëheqës është i shkëlqyer" apo një "kryeministër shumë i mirë".

Por duhet pranuar që Rama ka "lundruar" më së mirë në qarqet e politikës ndërkombëtare, sepse ka krijuar shumë miq personalë në nivelet e larta politike prej Amerikës deri tek Italia. Ka treguar "kopilllikun" e nje "biri të vërtetë bushtre", gjë që e konsolidon edhe për 8 vite të tjera në krye të vendit. Eshtë një arritjejo e vogël për një njeri që 25 vite më parë nuk i përkiste asnjë partie politike shqiptare.