"Hutinet" e pata perkthyer me 2017, por ndoshta nga hutimi e perktheva serish kete vit dhe pashe qe ndryshonin shume mes tyre. Ashtu si me thote nje shok, kjo duhet te jete periudha shqiperuese postCovid, qe detyrimisht do ndryshoje cilesine e perkthimit per mire ose keq. Perkthimi i pare eshte gjithashtu i postuar ne blog.
Degëve të errëta që i rrethojnë
Hutinët ngjit’ rrinë në sërë
Zotër misteri nga lart rënë
Ngulur sytë e kuq. Meditojnë.
Pa luajtur do të mbeten
Deri sa t’vijë ora e trishtë
Kur terri shtyn dritën e brishtë
Dhe errësira siluetat tretën.
Shtangia e tyre mëson t’urtin
Në bot’ dy gjëra duhet ta tutin
Lëvizja dhe zallahija;
Njeriun nga pas mallkimi ndjek
Ashtu si nuk i ndahet hija,
Se do të hidhet breg më breg.
No comments:
Post a Comment