“Na iku jeta për shalësh!”

Nuk jam në gjendje të kuptoj këtë thënie bashkëkohore “tiranase” edhe pse shprehjen “i iku për shalësh”, që lidhej me futbollin e kam dëgjuar herët në fëmijëri.

Të përsëritur në një kontekst tjetër, e dëgjova vjet, kur një botues, pasi botonte pas disa javësh një shkrim timin, me thoshte “që i kishte ikur për shalësh”. Dyshova se shprehja mund të kishte marrë një lloj “qytetarie” në Tiranë si kanë pasur në vite shprehjet “je bota”, “qe palla”, “sa e mir si je”, “normal”, “i papam”, “je njish”, je bio” e të tjera si këto, por nuk mendoja, që mund të përdorej në shprehjen “Na iku jeta për shalësh”, si e lexova në një nga mediat sociale, të shkruar nga një përfaqësuese e lartë e OJ e Q-ve.

Si mund të “ikë jeta për shalësh”? të shpije menjëherë në pyetjen thellësisht filozofike “C’është jeta?”, të cilës për mijra vjet, që ekzistojnë filozofët, nuk i është dhënë ende një përgjigje e plotë.

A mund të jetë jeta një sferë elastike, me të cilën luan me të njohurit e tu dhe një moment, e ndjen se “të ka kaluar për shalësh”?

Shprehjet me “shalë“ në shqip nuk janë të shumta dhe sidomos në zonën e jugut, kanë një tingëllim jo simpatik. “Ka mbetur në shalët e gruas”, “të pjellësh me shalë mbyllur” ose “ i mori shalët …” janë disa nga shprehjet më të përdorshme dhe të gjitha kanë një kuptim (konjotacion) aspak të këndshëm.

Për më tepër lidhja e jetës me shalët, sidomos në penën e një femre tingëllon jo vetëm absurde, por edhe shumë vulgare. Do ishte shumë më e pranueshme, të thuhej “mes shalëve të mija kanë kaluar dy ose tre jetë të reja”, ose edhe “ata gjetën prehje mes shalëve të mija”, por jo shprehja gjoja filozofike e përdorur në mediat sociale.

Të të kalonin topin mes këmbëve (ose për shalësh) në futboll ka qënë gjithnjë turpëruese për mbrojtësit dhe portierët. Por ju ka ndodhur thuajse të gjithë futbollistëve dhe e kanë konsideruar si pjesë të karrierës futbollistike.

Por të “të kalojë jeta për shalësh”, nëse do mundim t’i japim një kuptim racional, do të thotë, që nuk ke ditur t’i mbyllësh kurrë.

Ose nuk ke dashur!