Mo

Unë nuk e kisha vënë re, që në të folurën time përdorja shumë “mo”. Këtë ma vuri në dukje avokati im, kur I përmenda, që më bezdisnin “mo”-të, që përdorte vend e pa vend në shkrime filozofi Artan Fuga. (Që është apo jo filozof Fuga, kjo nuk ka pse të vihet në dyshim, se ka dhënë filozofi edhe në Parisin e vërtetë, se në Parisin e Vogël, filozofi ka dhënë edhe Llushi  i  Kanes.)

Nisa të përgjoj veten në bisedat me meshkujt e anës sime(isha i sigurt që në të shkruar nuk e kam përdorur kurrë) dhe vërtet e kapa duke thënë “ E mo inxho, si je?” ose “Ku je mo kushëri?”dhe dallova , që përdorej në biseda me t] njohur dhe asnjë herë  në fund të fjalisë,si e përdor rëndom filozofi Fuga.

Dikush më sugjeroi të shihja në youtube, disa video të një korçari me mbiemër  Vrenozi dhe pasi i pashë,e kuptova që profesor Fuga  kishte të drejtë. Nëdialektin tonë të kulluar, të përcjellë nga  Vrenozi,kishte shumë fjali bërtitëse,të cilat përfundonin me”Mo”.

“Të hëngërt tartakuti mo!”, “Tu shpëlafshin zorrët mo!”, “Të dalçin kukunjtë mo!” dhe të tjera të ngjashme me këto.

Sa thelle i paska hyrë komunikimit nëdialekt Fuga,mendova,kot nuk është goxha filozof dhe i specializuar në fushën e medias dhe komunikimit. Më tej mendova të shprehja edhe dëshirën “Na rrofsh b… në  hënzë o profesor se në diell të vriten sytë!”, por u pendova se e pashë që nuk mbyllej me Mo.