BALLKONI
Ndjellëse kujtimesh, mbi t'dashurat e dashur,
Për ty gjitha dhelet, tek ti përkushtimin!
Të kujtohet vallë prekja e përmallur
Mbremjet e ëmbla, kur prisnim agimin.,
Ndjellëse kujtimesh, mbi t'dashurat e dashur!
Netët e ndriçuara nga t'kuqtë thëngjij,
Muzgjet në ballkon me të argjentë tis,
Zemrat në një rrahje, tek un' të butët gjinj,
Të pavdekshmet fjalë në vesh të çuçuris,
Netve të ndriçuara nga t'kuqtë thëngjij.
Sa të bukur diejt në ato perëndime!
Hapësira pafund! Shprtrat drithëruar!
Ku mbi ty përkul'sha bukuroshja ime,
Thithja erën e trupit, në myshk kundërmuar.
Sa të bukur diejt në ato perëndime!
Terri i natës rritej si një gardh i dendur,
Flakën e syve të tu shihja në errësirë,
Buzëës thithja pezmin, nektarin e mbledhur,
Kofshët e tua t'ngrohta me duar përfshirë.
Terri i natës rritej si një gardh i dendur.
Unë tani di t'ju jap jetë kujtimeve,
Casteve kur ballin mbaja n'prehrin tënd
Po ku ta kërkoj ëmbëlsinë e hireve
Përpos se tek ti, ku , në ç'tjetër vend?
Unë tani di t'ju jap jetë kujtimeve.
Ato tinguj, afshe, ato puthje panumur,
Do të kthehen vallë përsëri t'i ndjej,
Të dalin prej shpirtit, si detit t'përgjumur,
I ngjiten ajrive të mëngjesit diej.
-O tinguj! O afshe! O puthje pa numur!
No comments:
Post a Comment