Në këngët e mija të pritjes
Nuk flitej për padurimin për të të parë ty,
Për të dëgjuar vetëm një fjalë,
Për të më parë thellë në sy,
Nëse vërtet të prisja,
A sillesha vërdallë,
Në botën ku nuk ishim vetëm ne të dy.
Në këngët e mija të pritjes,
Nuk ishte robërimi im i vullnetshëm,
Për të dëgjuar vetëm një zë,
E gjithë qënia nderet ethshëm,
Dhe sërish hap nuk hedh,
As vendin nuk lë,
Me përkushtim të përjetshëm.
Në këngët e mija të pritjes,
Nuk dija që mund të ishte kaq bukur,
Kur të m’thërriste me emër,
Një dritë në Mirësi përkundur,
Që duke dhënë gjithshka,
Plot gaz të mbush në zemër,
Botën e bën si kurrë s’të është dukur!
No comments:
Post a Comment