Thursday, 2 April 2015

Terapia “anti-oligarki” e Kastriot Islamit

Në një artikull të botuar dje në “Panorama”, deputeti Kastriot Islami, analizon gjendjen politike në vend, duke përdorur kryesisht konstatime të politikanëve europianë rreth demokracive të pazhvilluara apo atyre hibride në ish vendet komuniste. Gjendjen e vendit e paraqit me të drejtë si të sunduar nga “oligarkia dhe banditizmi”. Gjithashtu, duke ju referuar një interviste të ish euro-parlamentarit francez Joseph Daul, ai e cilëson gjendjen e vendeve Ballkanike “shpërthyese” ndaj hamendëson, se në Bruksel edhe me bekimin e Uashingtonit, për të parandaluar shpërthime të tilla, që mund të sjellin pasoja të paimagjinueshme për rajonin edhe gjithë Europën, kanë filluar në Shqipëri një projekt pilot, të cilin Islami e quan “terapia në tre faza kundër oligarkizmit dhe banditizmit”.
Duhet pranuar, që deputeti Islami ka të drejtë kur pohon(ndoshta për herë të parë), që qeverisja e vendit, sidomos prej vitit 1997 e tani, ka shkuar viti pas viti, si qeverisje e një grupi të vogël njerëzish dhe shpesh herë me elementë të qarta të përzjerjes me “rrethe kriminale”. Në 5-6 vitet e fundit ishin vitet ku këto karakteristia u kristalizuan më shumë. (Kufijtë kohorë janë të mijtë, por nuk besoj se zoti Islami ka tezën, që oligarkia dhe banditizmi janë dukuri e këtij një viti e gjysëm të qeverisë Rama.) Duhet të bëjmë disa dallime. Për shembull Nanon mund ta akuzojmë për nxitje të korrupsionit, dembelizëm apo keqqeverisje, por jo për përpjekje për të forcuar vetëm një grup njerëzish. Tipike në krijimin e oligarkëve kanë  qënë periudhat e shkurtra të qeverive Meta, periudha e qeverisjes së Berishës duke kulmuar me periudhën Berisha-Meta. Oligarkinë nuk e forcon vetëm klientelizmi, por në rradhë të parë centralizimi i pushtetit dhe mosndarja e pushteteve. Vite e Berishës ishin vitet e ligjeve centralizuese, e përpjekjeve për të kontrolluar të gjitha pushtetet, përfshi këtu edhe një pjesë të mirë të mediave. Në këto vite u konsoliduan oligarkët Meta, Argita Berisha, Basha e të tjerë pranë tyre, që konsideroheshin “të plotfuqishëm”.
Por analiza e Islamit me “projektin-pilot” imagjinar europian, është “prerë”, që t’i shërbejë politikisht krahut ku aderon më shumë se sa vendit. Ai krijon edhe tre faza të këtij projekti(hapa), ku e para është kjo , që posa ka filluar- dekriminalizimi i Parlamentit dhe administratës. Këtu Islami përmend jo vetëm largimin e njerëzve të dënuar për krime, por dhe të atyre me “profil oligarkike” (Shpresoj që kjo e fundit të jetë një lapsus i Islamit, se ka oligarkë, por jo deputetë apo nëpunës me profil oligarkik).
Si fazë të dytë quan deligjimitetin e mazhorancës(pra rënien e qeverisë dhe shpërndarjen e parlamentit), se sipas tij, kjo maxhorancë ka përfituar në votime, si dhe gjatë dy viteve të qeverisjes nga “oligarkizmi dhe banditizmi”.
Këtu, me fantazinë e tij, Kaç Islami shkon shumë larg. Ramën mund ta akuzosh për korrupsion me lejet e ndërtimit, për klientelizëm, për “betonizim” të Tiranës, por nuk mund të thuash, se gjatë fushatës elektorale ai dhe partia e tij arritën fitoren duke përdorën “oligarkizmin dhe banditizmin”. Ishte pikërisht revolta e njerëzve në pushtetin e përqëndruar në duart e Berishës, Metës dhe një grushti të vogël njerëzish, që solli Ramën në pushtet. Ky i fundit nuk ka pasur kurrë në dorë as të hartojë ligje, as të krijojë institucione qëndrore, as të bëjë privatizime për pesë lek, as të japë prona dhe as të ndërhyjë në pushtetin gjyqësor.
Mund të thuash se qeverisja “ala Berishë” atij i  vjen për shtat dhe  ka prirje për ta bërë në të ardhmen, por deri tani nuk ka qënë Rama, ai që krijoi oligarkinë shqiptare. Sa për përdorimin e bandave në fushatat elektorale, nxjerrjen e kriminelëve nga burgu për të ndikuar në komunitetet e tyre, përdorimin e parave të pista e deri në vjedhjen e votave, këtë janë dukuri të hershme të politikës shqiptare, që i kanë përdorur të dy partitë e mëdha.
A ka tani në parlament dhe në vende drejtuese në administratë më shumë se kurrë njerëz me preçedentë penalë? Mundet. E megjithatë unë mendoj se grafiku i rritjes së numurit të tyre ka ardhur gradualisht duke u ngritur në këto 15 vitet e fundit, pa ndonjë ndryshim drastik në këto dy vjet.
Pas fazës së dytë (shpërndarjes së parlamentit dhe zgjedhjeve të reja) Islami mendon fazën e tretë, atë të “ndëshkimit” të ideatorëve , realizuesve dhe përfituesve(nga oligarkizmi dhe banditizmi) të kësaj maxhorance. Në të kundërt, thotë ai, është rreziku i një revolucioni, i cili në rastin më të mirë do jetë i butë, por pa fryte.
Ideja e Islamit për fazën e tretë, (edhe pse ju vishet si i gjithë projekti, europianëve), për “ndëshkimin”(që mund të jetë dënim penal, përjashtim nga politika apo diçka tjetër) është vërtet një ide e dobishme për vendin nëse realizohet duke individualizuar ideatorët, realizuesit dhe përfituesit e vërtetë. Kastriot Islami këtë e drejton qëllimisht ndaj maxhorancës, e cila vërtet ka në gjirin e saj disa të tillë. Por ai harron në mënyrë të ndërgjegjshme ideatorin, realizuesin dhe përfituesin kryesor, që është ai që e pranoi në PD, Sali Berishën. Harron qëllimisht edhe të tjerë brenda opozitës së sotshme. Ndoshta do vijë një ditë që ata oligarkë të largohen nga jeta politike dhe ekonomike e vendit, se për tu dënuar, duket se ajo ditë do jetë e largët.
Në vend të përfundimit, dua të shtoj, se e gjithë ideja e “projektit pilot europian” është një “kostum europian”, që Kastriot Islami i vesh idesë populiste të revolucionit demokratik për të përmbysur qeverinë, të shprehur së fundmi nga Berisha.
Maxhoranca e sotme ka një mëkat të madh, që po imiton Berishën në klientelizëm, në favorizime në përpjekje për të goditur disa oligarkë e për t’i zëvendësuar me të rinj. Të dyshimta janë edhe marëdhëniet e krerëve të saj me të inkriminuar. E megjithatë, zgjedhjet e parakohshme( të cilat nuk janë ide e Brukselit, por e Berishës dhe Islamit) nuk i sjellin vendit asnjë të mirë, veë forcimit të PD-së, pa u ndarë akoma nga e kaluara e saj e dëmshme për Shqipërinë.
Nëse Rama nuk ndryshon kurs, populli do e largojë me vota nga pushteti më 2017 në kërkim të njerëzve, që nuk duan të qeverisin vendin sikundër është bërë deri më sot.
Shenjat kanë filluar të shfaqen , por jo sipas skenarit Islami-Berisha.



No comments:

Post a Comment