25 vjet më parë, një grup cubash që mbështeteshin nga Partia Socialiste vranë Azem Hajdarin. Në gjyqet e bëra nuk dolën qartë motivet, por mundësia më e madhe ka qënë larje reciproke hesapesh për tregëti armësh dhe të tjera fëlliqësira që ndodhnin në Tropojë në ato vite. Palët kishin vrarë midis tyre dhe vazhduan të vrisnin.
Një vit më parë, Azemi ishte plagosur brenda Parlamentit nga
një deputet tjetër, ku motivi kishte qënë një fyerje banale në publik.
Gjithashtu I kishte shpëtuar disa atentateve të mëparshëm. (Asnj[ p[r arsye
politike.)
Azem Hajdari, të cilin e paraqesin si hero të Demokracisë,
ishte një “horr” i futur në politikë, që për 6-7 vjet bëri me dhjetra e qindra
paudhësi dhe krime, duke nisur me organizime vrasjesh , përdhunime, mashtrime,
përvetësime fondesh shtetërore, privatizime me ndërhyrje dhe forcë dhe plot të
tjera më të lehta. Por pa e pasur ai vetë atë qëllim, shteti i sotëm “demokratik”
shqiptar ka të njëjtin karakter si të Azemit.
Ortakëri me krimin e organizuar, korrupsion në nivelet më të
larta, polici dhe prokurori arrogante, qeveri e mbushur dingë me hajdutë, mungesë
tolerance dhe mirëkuptimi mes institucioneve dhe partive e të tjera si këto.
Me një fjalë një Shtet horr.
Mjft të dëgjosh si flet Kryeministri dhe Kryeopozitari, mjaft
të shohësh lluksin e Meta-Kryemadhit dhe hajnave të tjerë, mjaft të vëresh
servilizmin e Presidentit Begaj, mjaft të shohësh vagabondët e mediave, mjaft të
këqyrësh videot perverse në zyrat e shtetit.
Mund të themi me plot gojën, se Azemin vërtet e vranë, po ai
është i gjallë në institucionet e shtetit shqiptar.
Le ta quajmë edhe vendin Hajdaristan!
I përjetshëm kujtimi!
No comments:
Post a Comment