Kohë për të vdekur.

Lëngu i frutave nuk ka shije;

Nuk ndjej aromën e bukës së thekur;

Nuk ka më mardhje të veshëve prej të ftohtit;

Kohë e mirë për të vdekur.

Nën qiellin gri

Autobuzin gri pres,

Një plakë e gjitha veshur në gri

Diçka pëshpërit me një zë të mekur;

Nuk e di stacionin ku duhet të mbrrij

Eshtë tamam ditë për të vdekur.

Në ekranin blu uniforma jo blu

Gjithshka përcëllojnë

Me zjarr edhe hekur;

Varganë me njerëz të zbathur

Në baltë marshojnë,

Kërkojnë një tjetër ditë për të vdekur.

Prej pafuqisë i dërmuar

Duart padobi në xhepa rras,

Një monedhë argjendi ende ka mbetur;

Do më duhet t’ja jap Karonit

Në këtë kohë të përshtatshme për të vdekur.