Cak,
Cak,
Cak çak çak…
Trekëmbëshin po më ngrenë,
Edhe pse nuk duan të më varin.
Përse më torturojnë
Me tokitjen e vazhdueshme të çekanëve,
Tani që nuk besoj më
As lulet as barin?
Nuk ju mjafton litari,
Që fytit kanë vite më kanë lidhur,
Dhe buzët plot zhgënjim të hidhur,
Përpëlitjet prej të marri?
-I drobitur e i gjallë na duhesh,
Me frymë dhe gjuhëlidhur,
Të shohësh cilët jemi edhe për pak!
Sytë mbyll t’ju them jam dorëzuar,
Ndërsa çekanët rrahin
Cak,
Cak,
Cak çak…
No comments:
Post a Comment