Gjithmone ka nje fillim.

Duket se ne kohen e kibernitikes, njerezit nuk flasin me me vehte por fillojne e krijojne bloge(ose me shqip duhet thene ndoshta blogje). Nuk di nese kjo eshte me komode se te folurit me vehte duke ecur ne trotuar apo para vitrinave te dyqaneve, apo se lind bashke me shpresen se dikush do e lexoje ate c'shkruan "me vehte". (Ne rastin e te folurit ne trotuar, mundesia me e madhe eshte qe njerezit te te largohen, se te marin per te shkare. Ne rastin e blogut, edhe po tu larguan nuk je ne gjendje ta kuptosh.)
Keshtu, duke e kapur vehten disa here duke folur me ze te larte, pa patur njeri ne krah ose brenda makines, mendova qe kur me vjen per te folur(ndonese nuk kam shumeper te thene), t'i shkruaj ne nje blog timin.
Perse do shkruaj?
C'te me vije.
Me siguri shumicen e rasteve do shkruaj percart....si cdokush qe flet me vehte...