Josariani gëzonte shëndet të mirë sajë ushtrimeve fizike, ajrit të pastër dhe marrjesme sport; prej të cilave hoqi dorë ditën e parë që zbuloi spitalin. Kur oficeri i edukatës fizike Fild urdhëroi të gjithë ushtarët të shtriheshin e të nisnin ushtrime për forcimin e muskujve të barkut, Josariani u nis për në ambulancë dhe ju tha që kishte dhimbje në anën e djathtë të barkut.
"Duroje"- dha doktori i rojes që po zgjidhte një fjalëkryq.
"Nuk mund t'i themi më duroje"- u hodh korporali" ka një direktivë të re për dhimbjet e barkut. Duhet t'i mbajmë pes ditë në kontroll para se t'ju themi ta durojnë, se ka pasur shumë vdekje prej tyre."
"Në rregull"- mërmëriti doktori."Mbajeni në kontroll për pesë ditë dhe pastaj i thoni ta durojë."
I dhanë pizhamet dhe e shtruan në pavion, ku Josariani u ndje shumë i kënaqur, pasi pranë tij asnjë nuk gërrhiste. Në mëngjez, një doktor stazhier anglez shumë i zellshëm e pyeti për mëlçinë.
"Më duket se kam apendisitin"- i tha Josariani.
"Apendisiti nuk të bën dobi"- deklaroi me shumë autoritet anglezi- "Apendisitin ta heqim tak-fak dhe duhet të shkosh menjëherë në shërbim. Po ankohu për mëlçinë dhe mund të na çoroditësh për javë të tëra. Duhet të kuptosh se mëlçia është një mister i madh për mjekësinë. Besoj se ke ngrënë ndonjëherë dhe e ke një lloj ideje se ç'dua të them. Ne jemi të sigurt që mëlçia ekziston dhe përafërsisht dimë se ç'funksion ka, kur bën atë që duhet të bëjë. Më tej jemi komplet në errësirë. Mbi të gjitha ç'farë është mëlçia? Për shëmbull im atë vdiq nga kanceri në mëlçi dhe nuk kishte qënë i sëmurë asnjëherë në jetën e tij deri në çastin që vdiq. S'kishte pasur kurrë as dhimbjen më të vogël. Nga një anë kjo e dhimbjeve nuk ishte ndonje gjë pozitive se nuk e duroja dot babanë. Mbaja anën e mamasë."
"C'ne një doktor anglez të jetë në detyrë këtu?"- donte të dinte Josariani.
Oficeri qeshi. "Këtë do të ta them nesër në mëngjez , kur të vij për të të parë. Dhe hiqe atë qesen me akull para se të kesh marrë ndonjë të ftohur të rëndë."
Doktori nuk u pa më. Kjo ishte më e bukura me mjekët në spital; nuk i shihje kurrë për herë të dytë. Vinin, të vizitonin dhe zhdukeshin. Në vend të anglezit të nesërmen mbërritën një grup mjekësh që nuk i kishte parë ndonjëherë dhe që e pyetën për apendisitin.
"Nuk kam gjë nga apendisiti. Doktroi dje më tha që kam mëlçinë."
"Mund të jetë mëlçia"- u përgjigj një doktor flokëbardhë që dukej se drejtonte grupin. "Si i kanë dalë analizat e gjakut?"
"Nuk i kanë bërë analizat."
"Bëjani menjëherë. Nuk mund të rrezikojmë me një pacient në këto kushte. Duhet të jemi në rregull me gjithë dokumentacionin në rast se ky vdes."Diçka shënoi në kartelë dhe ju kthye Josarianit: "Ndërkohë mbaj një qese me akull në vendin ku të dhemb. Eshtë e domosdoshme."
"Nuk kam."
"Gjej një këtu rrotull. Duhet të ketë. Dhe ju thuaj infermiereve nëse dhimbja bëhet e padurueshme."
(vijon)
No comments:
Post a Comment