Merrmë marrive të marsit

Merrmë marrive të marsit

Dhe më shpëto nga e mendimeve mardhje!

Ndëshkomë me ngazëllimin e ngurtë

Të ]asteve pafund të pritjes,

Mirosur me mëdyshjet e largimit dhe ardhjes!

Nështratin e shpërthimeve të shkuara jam lidhur,

Dhe nuk kap dot grem]at gazmore të notave falso,

Që më ndihin të ngrihem mbi plogështinë;

Era përtej nuk lëshon fishkëllima,

Vetëm fryn,

Pa zhurrmë fryn,

Ndërsa të njohurat kanë marrë arratinë

Dhe të panjohurat nuk mund rreken kurrë,

Se më të bukura të tilla janë

Pështjellë me të mistershmin tym,

Të dendur e të papërndarshëm,

Më rrëmbe dhe më shpjerë marrive të marsit

Të këtij

Dhe atij të ardhshëm.