Business as usual

Përkthimi më i afërt i kësaj shprehje më ngjan se është “Leskovik e tatëpjetë, si ka qënë do të jetë“. Leskoviku vetë është në gropë ndaj shprehja më shumë duhet të ketë të bëjë me onat në jug të tij, se sa me vende më të ulëta. Rastësisht, vendet në jug të Leskovikut janë trevat e përjera shqiptaro-greke dhe në këtë verë mundonjëse për Greqinë, pas shpresave të ardhjes të Ciprasit në shkurt, duket se i shkon situatës së sotme të Greqisë. Shteti modern grek, në 190 vite të ekzistencës së tij, 90 i ka vite krize të njohura nga specialistët vendas dhe të huaj. Tani duket , që ka hyrë në kriën më të thellë dhe më e çuditshmja është se kjo po i ndodh në kohën që është pjesë e familjes së madhe europiane, bile të elitës së saj të Eurozonës.

Pa përjashtuar të gjithë klasën politike greke, që është shkaktarja kryesore e krizës, duhet thënë se aktorët e tjerë kryesorë (kryesisht Gjermania) nuk pranojnë asgjë rreth politikave të dështuara ekonomike të masave shtrënguese. Për më tepër, Cipras po detyrohet të pranojë një paketë masash më të disfavorshme, se atë që paraqiti në Referendum ndaj popullit të tij , të cilit i kërkoi të votonte JO.

Eshtë edhe Cipras i racës së politikanëve, që synimin kryesorë kanë të qëndrojnë në pushtet?

A mendon se është në të mirën e Greqisë të bëjë një hap të madh pas, që mos ja lerë pushtetin Samaras apo Bakojanis e kompani?

A mendon vërtet ende se mund të ndryshojë Greqinë dhe Europën?

Të gjitha këto mbeten për tu parë në muajt , që do vijojnë, porn jë gjë është e sigurt për momentin, se e gjithë reizstenca greke( e përkrahur edhe nga lëvizjet e tjera të ngjashme europiane) dështuan për këtë vit. Momenti është në favor të burokratëve të fuqishëm dhe të korporatave.

Asnjë ndryshim!

Peshku i madh jo vetëm do vahdojë ta hajë të voglin, por po e mëson tjetrin edhe që me vullnet dhe gëzim të shtirur të futet në gojën e të madhit.

Ditë të mira për ata që i kanë parë hairin politikës duke luajtur sipas interesave të më të mëdhenjve dhe duke mbushur njëkohësisht edhe xhepat e tyre.

Ditë të errëta për idealistët.