Sateliti ushtarak dhe Covid-19

Mes titujve kryesore të lajmeve nga bota, ku mbizotëron Covid-19, të prekurit dhe të vdekurit, kalimthi shfaqet edhe një lajm në dukje absurd: “Irani lëshon në hapësirë satelitin e parë ushtarak.”

Irani është mes vendeve më të goditura nga Covid-19. Për gati një muaj rrjesht, media shtetërore raportonte rreth 150 të vdekur në ditë(gënjeshtër e trashë), gjë që jo vetëm nuk korrespondonte me kurbat e vendeve të tjera, por dhe nga informacionet e pakta nga burime të brendshme, dihej se ishte shumë herë më i madh. Në një vend të gjunjëzuar nga sanksionet e konomike, me sisitem shëndetsor të gjymtuar, gjenden burime finanaciare për të lëshuar satelitë ushtarakë.

Por paradoksi në dukje i këtij lajmi, nëse ndalemi pak më gjatë, nuk është aspak i tillë. Në këtë atmosferë pasigurie, vdekjeje dhe tmerri, asnjë nga fuqitë e mëdha ekonomike(që janë edhe më të prekurat nga virusi) nuk ka njoftuar se do shkurtojë shpenzimet ushtarake për të përmirësuar sistemin shëndetsor. Dhe nëse nuk jemi në gjendje t’i përgjigjemi pyetjes se pse gjithë kastat politike nuk e hedhin këtë hap, duhet të shtrojmë pyetjen tjetër: Kaq të pafuqishëm jemi?

Kjo pyetje ka shkuar në mendjet e të gjithëve gjatë këtyre muajve, por më tepër e lidhur me virusin. Si mund të na nënshtrojë një epidemi e tillë? Si ka mundësi që shkenca kaq e përparuar mos parashikojë ose të mos gjejë medikamente shëruese? Nëse përgjigjet e përgjithshme të këtyre pyetjeve janë se epidemi, ka pasur e do ketë dhe se shkenca sado të përsoset nuk mund t’i paraprijë të Panjohurës; pyetja që lidhet me Pafuqinë e Njerëzimit ka të bëjë me aspiratën e popujve për Paqe. Nuk ka nevojë të vihet në diskutim se shumica dërmuese e njerëzve në Botë duan Paqen dhe jetën e qetë.

Atëhere si është e mundur që ky vullnet i shumicës dërmuese të mos vihet në jetë nga programet politike të qeverive? Të krijohet përshtypja se lëvizjet pro paqes dhe kundër shpenzimeve ushtarake janë më të dobta sot se në vitet ’60 dhe ’70. Ngritja e kultit të ushtarakëve është sot në nivelet e kohës së Luftrave Botërore. Sidomos në Amerikë, Rusi dhe Kinë është aq e lartë, sa një avokat liberal si Peter Buttigieg, për të pasur një karrierë sa më të shkëlqyer në politikë, shkoji të luftonte për disa muaj në Afganistan.

Njerëzimi ka nevojë për mjekë, arsimtarë, shkencëtarë, teknikë, inxhinierë dhe sa e sa profesione të tjera. Ka gjithashtu nevojë edhe për njerës që të mbrojnë rendin, ose të përballen me fatkeqsitë natyrore. Por në rast se pranojmë që jemi në një shkallë të lartë të Qytetërimit, kjo nuk duhet kurrsesi të jetë në përpjestim të drejtë me shpenzimet për Luftë. Për fat të keq është kjo që ndodh në epokën moderne.

Mungesë maskash higjenike dhe bollëk bombash!