Bota pas Covid-19

Njerëzimi do e kalojë edhe këtë krizë, që është më e madhja që prej Luftës së Dytë Botërore. Ndoshta më shumë se çdo gjë tjetër, do e ndihmojë ai, që është burimi i jetës për planetin tonë, Dielli.

Sigurisht duke lënë mijra dhe mijra tragjedi për familje të veçanta dhe për vende të veçantë.

Po a mund të rritet shpresa se diçka e mirë do vijë nga kjo goditje kaq e madhe ndaj jetës së njerëzve?

Apo gjithshka do jetë si më parë?

Shenjat e para dëshmojnë se grupime të errëta do përfitojnë nga kjo pandemi dhe reagimi I shoqërive ndaj saj. Mafiet kudo që ndodhen, regjimet autoritare, nacionalistët ekstremistë, Partia Komuniste e Kinës. Gjtihnjë e më shumë do vihet në dyshim efikasiteti i demokracive liberale dhe dhe superpushtetin personal do e rritin jo vetëm Putin, Orban dhe Erdogan, por edhe shumë të tjerë, që aspirojnë të jenë si ata.

Nga një shkallçzim i tillë, dihet që asgjë e mirë nuk i vjen shoqërisë njerëzore. Gara “armiqësore” midis kombeve do shtohet, së bashku me konfliktet e njohura gjatë shekullit të kaluar. Rritje në ekstrem e ndjenjës kombëtare, inkurajimi I udhëheqësve “dorëfortë“, ksenofobia ndaj emigrantëve  dhe “armiqve tradicionalë“ janë përzjerja perfekte për konflikte të armatosura. Pekini dhe sidomos Moska kanë kohë që përgatiten për këto lloj skenaresh, që do ju sigurojnë një rol më dominues arenën ndërkombëtare.

Po si do reagojnë shoqërit demokratike dhe forcat më humanitare brenda tyre. Do dorëzohen? Do organizohen për të krijuar një rend botëror ku shpenzohet më pak për armatime dhe më shumë për shëndetsi, arsim dhe shkencë?

Në këto kohë të turbullta gjithshka duket më e errët dhe më e turbullt. Eshtë e çuditshme se si ju rritet popullariteti politikanëve si Trump dhe Boris Johnson, që në fillim ishin gati të sakrifikonin me mijëra njerëz të dobët për të mos rënë kuotat në Bursa. Dhe nuk ishin të vetëm dhe jo vetëm në krahun politik të ashtuquajtur “të djathtë“.

A është e mundur të krijohet një Rend I ri njerëzor me përparim që arrihet nëpërmjet bashkëpunimit dhe jo luftrave tregëtare, nëpërmjet mbrojtjes së mjedisit dhe jo shfrytëzimit grykës të pasurive të globit, me një përmirësim të diferencave shoqërore brenda kombeve dhe midis tyre?

Tërësisht utopi?

Po a po ju lemë fëmijëve dhe nipërve një botë më të mirë nga ajo që gjetëm, apo më të keqe?

Eshtë një pyetje që rëndon mbi brezin tonë.

Brez i pafuqishëm për të përballur tundimin e grykësisë së tij.